33 Batalion Łączności

33 Batalion Łączności

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1994
Tradycje
Rodowód	19 Samodzielny Batalion Łączności 33 Kompania Łączności
Kontynuacja	12 Batalion Dowodzenia
Organizacja
Numer	JW 3493
Dyslokacja	Szczecin, ul. Ku Słońcu
Rodzaj wojsk	Wojska łączności
Podległość	12 Dywizja Zmechanizowana

33 Batalion Łączności (33 bł) – pododdział Wojsk Łączności Sił Zbrojnych PRL i III RP.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Wiosną 1945 roku, w garnizonie Gniezno, w składzie 12 Dywizji Piechoty został sformowany 19 Samodzielny Batalion Łączności. Jednostka została zorganizowana według etatu Nr 04/548 o stanie 146 ludzi i 30 koni. Jesienią 1945 roku pododdział został rozlokowany w garnizonie Szczecin.

W marcu 1946 roku batalion został przeformowany w 33 Kompanię Łączności według etatu Nr 2/54 o stanie 138 wojskowych. Wiosną 1949 roku kompania została przeformowana w 33 Batalion Łączności.

Od 1958 roku jednostka wchodziła w skład 12 Dywizji Zmechanizowanej. W 1994 roku pododdział został przeformowany w 12 Batalion Dowodzenia.

Skład organizacyjny

Dowództwo i sztab

• stacja szyfrowa
• kompania radiowa
  • pluton wozów dowodzenia
  • 1 pluton radiowy
  • 2 pluton radiowy
• kompania telefoniczno-telegraficzna
  • pluton transmisji informacji
  • pluton radioliniowo-kablowy
  • pluton łączności wewnętrznej i zasilania
• pluton łączności TSD
• Wojskowa Stacja Pocztowa
• pluton remontowy
• pluton zaopatrzenia
• pluton medyczny

Bibliografia

• Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
• Sawicki, Zdzisław: Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian. Sawicki, Zdzisław. Warszawa: Bellona, 1997. ISBN 83-11-08588-9.brak strony w książce