356 mm działo bezodrzutowe Gerät 104

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gerät 104 Münchhausenniemieckie eksperymentalne lotnicze działo bezodrzutowe kalibru 356 milimetrów z okresu II wojny światowej zaprojektowane specjalnie do niszczenia ciężkich okrętów nieprzyjaciela. Broń była testowana w latach 1939–1941, nie była produkowana seryjnie i nie została użyta bojowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Broń została zaprojektowana specjalnie do niszczenia pancerników i innych silnie opancerzonych obiektów[1]. Klasyczna armata kalibru 356 milimetrów miałaby zbyt duży odrzut aby mogła być użyta w samolocie i dlatego zdecydowano się zaprojektować broń bezodrzutową, w momencie strzału część gazów prochowych była kierowana do tyłu co równoważyło siłę odrzutu armaty[1].

Pierwsze testy przeprowadzono z armatą zamontowaną na wolnostojącym, wąskotorowym wagonie kolejowym w celu sprawdzenia czy armata rzeczywiście nie ma odrzutu[1]. Wyniki testów były na tyle zadowalające, że w następnej fazie nad zamocowaną na wagoniku armatą umieszczono fragmenty kadłuba samolotu aby sprawdzić jaki ma wpływ wystrzał armaty na konstrukcję samolotu[1]. Eksperymenty wykazały, że pomimo pokrycia tylnej części kadłuba specjalnym deflektorem, uciekające gazy prochowe powodowały niewielkie uszkodzenia kadłuba[1]. Problem został uznany za stosunkowo niewielki i broń była testowana jeszcze w 1941[1]. Planowano, że działo będzie przenoszone przez samoloty takie jak Junkers Ju 88 lub Heinkel He 177[1]. Dalsze losy projektu nie są znane.

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Gerät 104 Münchhausen (nazwana prawdopodobnie na cześć Barona Münchhausena, tytułowego bohatera powieści Przygody barona Münchhausena), była bezodrzutowym działem kalibru 356 milimetrów, przeznaczanym do zwalczania okrętów[1]. Lufa zbudowana była ze stali chromowo-niklowo-molibdenowej, miała długość ponad 10 metrów, z prawoskrętnym gwintowaniem[1]. Pocisk miał masę 700 kilogramów, na zewnątrz pocisku znajdowały się pierścienie wiodące, pasujące do gwintowania lufy, co pozwalało na użycie lżejszej i cieńszej lufy[1]. Prędkość początkowa pocisku wynosiła około 320 m/s[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Experimental weapons, Recoiless cannons : Gerät 104 Münchhausen. ww2incolor.com. [dostęp 2021-05-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]