Przejdź do zawartości

4 Kijowska Dywizja Strzelców

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Kijowska Dywizja Strzelców
4-та Київська стрілецька дивізія
Historia
Państwo

 Ukraińska Republika Ludowa

Działania zbrojne
I pochód zimowy
wyprawa kijowska (1920)
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Armia Ukraińska

Skład

1 Brygada Strzelców
2 Brygada Strzelców
dwa pułki jazdy
cztery karabiny maszynowe
jedno działo
dywizjon artylerii

4 Kijowska Dywizja Strzelców (ukr. 4-та Київська стрілецька дивізія) – dywizja wchodząca w skład Armii Ukraińskiej, biorąca udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako sojusznik Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Utworzona na początku grudnia 1919 jako Kijowska Dywizja Zbiorcza. W jej skład weszły jednostki dawnej Grupy Kijowskiej, 9 Dywizji Kolejowej, 1 Huculskiego pułku piechoty morskiej i korpusu Strzelców Siczowych. Cała piechota stanowiła jeden pułk piechoty, kawaleria – jeden pułk konny, a artyleria – jeden kureń artylerii[1].

Według raportu z 22 maja 1920 roku dywizja miała następujący skład:

  • 1 batalion strzelców (3 kurenie po 200 żołnierzy);
  • 2 batalion strzelców (3 kurenie po 100 żołnierzy);
  • dwa pułki jazdy, każdy po 4 sotnie liczące przeciętnie po 50–60 żołnierzy, a także cztery karabiny maszynowe i działo (łącznie ok. 400–480 żołnierzy);
  • dywizjon artylerii (6 dział, w tym 4 sprawne)[2].

Bataliony piechoty były formacjami skadrowanymi, złożonymi głównie z oficerów i podoficerów[2].

Żołnierze oddziału

[edytuj | edytuj kod]
Dowództwo jednostki[3]
Stopień, imię i nazwisko Okres pełnienia służby Uwagi
Dowódca dywizji
gen. chor. Jurij Tiutiunnyk podczas całej wojny
Zastępcy dowódcy dywizji
gen. chor. Andrij Wowk 17 VI – 25 VII
płk Wołodymyr Janczenko ?
gen. chor. Andrij Wowk 1 IX – koniec wojny
Szefowie sztabu
płk Andrij Wowk 14 XI 1919 – 11 V 1920
por. Josyp Dobrotworskyj 11 – 26 V
sot. Mykoła Błoszczanewycz 26 V – 19 IX
ppłk Ołeksij Łusznenko 9 IX – koniec wojny

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rukkas 2020 ↓, s. 246.
  2. a b Wyszczelski 2010 ↓, s. 380
  3. Rukkas 2020 ↓, s. 248.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]