50 groszy wzór 1990
| Państwo | |
|---|---|
| Emitent | |
| Typ monety | |
| Nominał |
50 groszy |
| Rocznik |
1990, 1991, 1992, 1995, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016 |
| Emisja | |
| Mennica |
Mennica Państwowa, |
| Nakład |
581 262 113 szt. |
| Data emisji |
1 stycznia 1995 |
| Projektant |
Stanisława Wątróbska-Frindt (awers), |
| Opis fizyczny | |
| Masa |
3,94 g |
| Średnica |
20,5 mm |
| Materiał |
miedzionikiel MN25 |
| Rant |
ząbkowany |
| Stempel | |
50 groszy wzór 1990 – moneta pięćdziesięciogroszowa, wprowadzona do obiegu w dniu denominacji z 1 stycznia 1995 r., zarządzeniem z 29 listopada 1994 r.[1] Została zastąpiona pięćdziesięciogroszówką wzór 2017 o zmodyfikowanym wzorze awersu[2][3][4].
Pięćdziesięciogroszówkę wzór 1990 bito w latach 1990–2016[2].
Awers
[edytuj | edytuj kod]W centralnym punkcie umieszczono godło – orła w koronie, pod łapą orła, z prawej strony, znak mennicy – litery M W, poniżej rok bicia, dookoła napis: „RZECZPOSPOLITA POLSKA”[4].
Rewers
[edytuj | edytuj kod]Na tej stronie znajdują się cyfry nominału 50, pod nimi napis: „GROSZY”, półkoliście z lewej strony otoczone gałązką wieńca[4].
Nakład
[edytuj | edytuj kod]Monetę bito w miedzioniklu MN25 na krążku o średnicy 20,5 mm, masie 3,94 grama, z rantem ząbkowanym, według projektów:
w Mennicy Państwowej / Mennicy Polskiej S.A[4].
Nakłady monety w poszczególnych latach przedstawiały się następująco[5]:
| Lp. | Rocznik | Mennica | Nakład (sztuk) |
|---|---|---|---|
| 1 | 1990 | Mennica Państwowa | 29 152 000 |
| 2 | 1991 | 99 120 000 | |
| 3 | 1992 | 116 000 000 | |
| 4 | 1995 | 101 600 113 | |
| 5 | 2008 | Mennica Polska S.A. | 13 000 000 |
| 6 | 2009 | 57 000 000 | |
| 7 | 2010 | 12 000 000 | |
| 8 | 2011 | 10 000 000 | |
| 9 | 2012 | 12 000 000 | |
| 10 | 2013 | 30 000 000 | |
| 11 | 2014 | 28 400 000 | |
| 12 | 2015 | 44 010 000 | |
| 13 | 2016 | 28 980 000 |
Opis
[edytuj | edytuj kod]W 2005 r. Mennica Polska, z okazji 10 lat w obiegu, wyemitowała zestawy kwadratowych klip okolicznościowych, w skład których wchodził również numizmat przedstawiający w centralnej części po obu stronach rysunki awersu i rewersu pięćdziesięciogroszówki wzór 1990. Na awersie w miejscu cyfr określających rok bicia umieszczono napis „1995–2005”. Numizmaty te powstały na metalicznych kwadratach o wymiarach 32 × 32 mm w czterech wersjach[6]:
- w miedzioniklu (tak samo jak w przypadku monety wprowadzonej do obiegu) – masa 16,9 grama, nakład 5000 sztuk,
- w miedzi – masa 16,5 grama, nakład 2000 sztuk,
- w srebrze Ag925 – masa 20,81 grama, nakład 1000 sztuk,
- w złocie Au900 – masa 34 gramów, nakład 50 sztuk.
Ponieważ emitentem zestawów okolicznościowych była Mennica Polska a nie Narodowy Bank Polski numizmaty te nie są monetami w dosłownym tego słowa znaczeniu. Mimo to, w niektórych polskich katalogach wymieniane są na równi z monetami obiegowymi[6].
Wersje próbne
[edytuj | edytuj kod]Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnych w niklu z roku 1990, z wypukłym napisem PRÓBA, wybita w nakładzie 500 sztuk oraz wersja próbna technologiczna, z 1995 r., w miedzioniklu, z wypukłym napisem PRÓBA, w nieznanym nakładzie[7].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- 50 groszy wzór 2017
- 1 grosz wzór 1990
- 2 grosze wzór 1990
- 5 groszy wzór 1990
- 10 groszy wzór 1990
- 20 groszy wzór 1990
- 1 złoty wzór 1990
- 2 złote wzór 1994
- 5 złotych wzór 1994
- 50 groszy
- monety obiegowe III Rzeczypospolitej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. drugie, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 325.
- ↑ a b Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online] [dostęp 2017-10-17].
- ↑ Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online] [dostęp 2017-10-17].
- ↑ a b c d Narodowy Bank Polski – Internetowy Serwis Informacyjny [online] [dostęp 2017-10-17].
- ↑ Nakłady emisji monet obiegowych [online], Narodowy Bank Polski - Internetowy Serwis Informacyjny [dostęp 2024-10-09] (pol.).
- ↑ a b Janusz Parchimowicz, Katalog monet polskich obiegowych i kolekcjonerskich od 1916, wyd. 17, Szczecin: Nefryt, 2008, s. 122, ISBN 978-83-87355-54-8.
- ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. drugie, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 383.
