68 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Franciszek Bujalski |
| Ostatni |
mjr Henryk Małkowski |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 3886[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
[ Wojska OPK – do 1990 |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
68 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (68 dr OP) – samodzielny pododdział Wojska Polskiego.
Dywizjon sformowany został w 1974 w Łebie jako 68 dywizjon ogniowy artylerii rakietowej. Rozformowany w 1999.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rozkazem dowódcy WOPK nr 0188/Org. z 19 września 1974 w Centrum Szkolenia Specjalistów Artylerii i Radiotechniki przeszkolono kadrę dla nowo formowanych dywizjonów: 68 doar i 69 doar w Rowach.
W 1975 do stacji kolejowej Hel przybywają transportem kolejowym z ZSRR pierwsze przeciwlotnicze zestawy rakietowe PZR S-125M Newa, będące zasadniczym sprzętem bojowym dywizjonu.
W ramach restrukturyzacji Sił Zbrojnych dywizjon został rozformowany w 1999 roku.
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Wyposażenie dywizjonu zmieniało się wraz z możliwościami finansowymi państwa oraz z rozwojem techniki wojskowej.
4 wyrzutnie rakiet NEWA, każda wyrzutnia po 4 rakiety.
Dowódcy dywizjonu[edytuj | edytuj kod]
- 1974-1979 – ppłk Franciszek Bujalski
- 1979-31 stycznia 1999 – ppłk Witold Tarkiewicz
- 1 lutego 1999-31 października 1999 – mjr Henryk Małkowski
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 68 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej. [dostęp 2011-10-11]. (pol.).
