Absencja pracownicza

Absencja pracownicza (z łac. absentia „brak”) – usprawiedliwiona lub też nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy. Powoduje ona zmniejszenie ilości czasu pracy. Podstawą nieobecności w pracy są urlopy oraz zwolnienia z tytułu choroby bądź opieki. Długość tej nieobecności jest unormowana przez przepisy prawne – kodeks pracy. Reguluje on zasady oraz wymiar nieobecności pracownika.

• Urlop wypoczynkowy – okres mający na celu regenerację sił pracownika
• Urlop bezpłatny – okres nieobecności w pracy gwarantujący pracownikowi zatrudnienie. Prawo do takiego urlopu przysługuje danemu pracownikowi za zgodą pracodawcy
• Urlop macierzyński – okres przysługujący kobiecie w związku z urodzeniem dziecka, przy czym część tego urlopu może być wybrana przed planowaną datą porodu
• Urlop wychowawczy – urlop taki przysługuje pracownikowi na opiekę nad dzieckiem
• Zwolnienie z tytułu opieki nad zdrowym dzieckiem w wymiarze 2 dni w roku
• Zwolnienie z tytułu choroby w przypadku choroby własnej lub dziecka do 14. roku życia

Absencja pracownicza ma negatywny wpływ na stabilność funkcjonowania przedsiębiorstwa, szczególnie absencja chorobowa.

Absencja pracownicza jest większa wśród kobiet niż mężczyzn. Wynika to przede wszystkim z faktu wykonywania przez kobiety funkcji rodzicielskich i opiekuńczych w rodzinie.