Adam Lewko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Lewko
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1922
Rawa Ruska

Przebieg służby
Lata służby

1943–1983

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Zarząd II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego

Stanowiska

attaché wojskowy, szef oddziału

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Adam Lewko (ur. 25 sierpnia 1922 w Rawie Ruskiej, zm. w Warszawie) – pułkownik Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, wieloletni oficer wywiadu wojskowego PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Michała i Rozalii. Służbę w ludowym Wojsku Polskim rozpoczął 28 maja 1943 roku. W latach 1948–1951 odbył studia w Akademii Sztabu Generalnego WP im. gen. Karola Świerczewskiego. W latach 1953–1954 kierował w stopniu podpułkownika Wydziałem II Wywiadowczym Marynarki Wojennej PRL[1]. Od 1956 roku służył w Zarządzie II Sztabu Generalnego WP (wywiadzie wojskowym). W latach 1956–1959 szef Wydziału w Oddziale III. Od marca 1959 do maja 1964 attaché wojskowy, morski i lotniczy przy Ambasadzie PRL w Bukareszcie. Po powrocie do centrali był szefem Oddziału Ogólno-Organizacyjnego (1964–1966) i Organizacyjno-Szkoleniowego (1966–1967) Zarządu II Sztabu Generalnego WP. Od maja 1967 do sierpnia 1970 attaché wojskowy przy Ambasadzie PRL w Paryżu. Następnie był szefem Oddziału II (organizacyjno-szkoleniowego) Zarządu II (1970–1975). Od 1975 roku był oficerem w grupie dyspozycyjnej Zarządu II. W stan spoczynku przeszedł 28 maja 1983 roku po 40 latach zawodowej służby wojskowej.

Był członkiem PPR i PZPR.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojskowy Przegląd Prawniczy, nr 4 (284), październik-grudzień 2017, str.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]