Przejdź do zawartości

Adam Nowotny (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Nowotny
Ilustracja
Data i miejsce śmierci

13 lipca 1934
Lwów

Narodowość

polska

Adam Nowotny (ur. ?, zm. 13 lipca 1934 we Lwowie) – polski inżynier, projektant i konstruktor samolotów, pilot.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był jednym z założycieli Aeroklubu Lwowskiego, gdzie uzyskał uprawnienia pilota samolotowego[1]. Odbywał służbę wojskową w Dęblinie. Wspólnie z kierownikiem Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa inż. Jarosławem Naleszkiewiczem stworzył w styczniu 1931 projekt szybowca wyczynowego NN-1, który został zbudowany do końca 1931. Ponadto powstał model NN-2. Był także autorem szybowca akrobacyjnego ITS-V z 1931. W 1932 był autorem projektu samolotu słabosilnikowego Ny-4. Następnie dostosował ten samolot do silnika Walter NZ.

Pełnił funkcję kierownika technicznego Instytutu Techniki Szybownictwa we Lwowie oraz asystenta Katedry Budowy Płatowców na Politechnice Lwowskiej. Publikował w „Lwowskim Czasopiśmie Lotniczym”[2][3][4].

11 lipca 1934 odbywał lot doświadczalny szybowcem SG-3 o numerze SP-156, podczas którego kierowana przez niego maszyna rozbiła się na lotnisku w Skniłowie[5]. Po wypadku przebywał nieprzytomny w szpitalu[6]. Zmarł w wyniku odniesionych obrażeń 13 lipca 1934 we Lwowie[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ci, co odeszli. „Skrzydlata Polska”. 11/1934, listopad 1934. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. 
  2. O obciążeniach szybowców w locie. „Lwowskie Czasopismo Lotnicze”, s. 6-18, Nr 1 z 25 marca 1934. 
  3. Pomiar płatów z lotkami. „Lwowskie Czasopismo Lotnicze”, s. 18-33, Nr 1 z 25 marca 1934. 
  4. Samolot turystyczny N-y. „Lwowskie Czasopismo Lotnicze”, s. 68-74, Nr 2 z 25 czerwca 1934. 
  5. Sytuacje niebezpieczne podczas prób w locie i demonstrowania sprzętu lotniczego (cz. I). „Polska Technika Lotnicza”, s. 4-5, Nr 6 z 2010. 
  6. Z kraju. Katastrofa lotnicza. „Kurjer Warszawski”, s. 5, Nr 5 z 12 lipca 1934. 
  7. Śmierć i pogrzeb pilota Adama Nowotnego. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 625 z 16 lipca 1934. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]