Adamaszek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wzorzysty adamaszek, z którego wykonane są poły jednego z białych ornatów z pocz. XX w.

Adamaszek (łac. adamascus, franc. damas[1]) – tkanina żakardowa, dwustronna, najczęściej jedwabna, zwykle jednobarwna, z wzorem matowym na błyszczącym tle (lub odwrotnie), uzyskiwanym przez odpowiednie dobranie splotów tkackich, najczęściej atłasowych i skośnych.

Najstarsze adamaszki wytwarzano w Chinach w epoce Han (200 p.n.e.–220 n.e.); w Egipcie i Syrii w VII–XI w.; w Europie produkowano od XII wieku, głównie we Włoszech. Adamaszki lniane wyrabiano we Flandrii i Holandii w XVI–XVII wieku, w Saksonii i na Śląsku w XVII–XVIII wieku. Adamaszków jedwabnych używano na kosztowne ubiory, paramenty kościelne oraz do obijania ścian i mebli; adamaszków lnianych na bieliznę pościelową i stołową[2].

Nazwa adamaszek pochodzi od miasta Damaszek w Syrii[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927 [dostęp 2023-01-30] (pol.).
  2. Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 2. ISBN 83-01-12365-6.