Przejdź do zawartości

Adolf Stender-Petersen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolf Stender-Petersen
Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1893
Petersburg

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1963
Århus

Zawód, zajęcie

językoznawca, historyk literatury, slawista

Adolf Stender-Petersen (ur. 21 lipca 1893 w Petersburgu, 16 kwietnia 1963 w Århus) – duński językoznawca, historyk literatury, slawista; członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk (od 1962)[1]. Założyciel „Scando-Slavica”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Kopenhadze i Petersburgu, a doktoryzował się w Heidelbergu. Był profesorem filologii słowiańskiej w Dorpacie i Århus. Pisał m.in. o Młodej Polsce, twórczości S. Żeromskiego.

  • Die Schulkomödien des Paters Franciszek Bohomolec S. J., wyd. Heidelberg, C. Winter 1923
  • Tragoediae sacrae. Materialien und Beiträge zur Geschichte der polnisch-lateinischen Jesuitendramatik der Frühzeit, wyd. Tartu (Dorpat) 1931[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]