Adolphe Dumas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolphe Dumas
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1805
Caumont-sur-Durance

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1861
Dieppe

Narodowość

francuska

Język

francuski

Dziedzina sztuki

literatura, poezja

Adolphe Dumas (ur. 18 grudnia 1805 w Caumont-sur-Durance, zm. 15 sierpnia 1861 w Dieppe) – francuski poeta i dramaturg.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne, ambitne próby poetyckie Dumasa spotkały się z obojętnością czytelników, zaczął więc pisać dla teatru. Jego pierwszą sztukę, dramat filozoficzny Fin de la comédie ou la Mort de Faust et de Dom Juan (Koniec komedii albo śmierć Fausta i Don Juana), zatrzymała cenzura. Drugą, Le Camp des Croisés, już na premierze wygwizdano. Z tego właśnie dzieła pochodzi niezamierzony kalambur, który na zawsze przylgnął do pisarza. Jedna z postaci dramatu mówi: „Je sortirai du camp, mais quel que soit mon sort, / J'aurai montré, du moins, comme un vieillard en sort” („Opuszczę obóz, ale cokolwiek stanie się mym udziałem, / Pokażę przynajmniej, jak odchodzić powinien starzec”), co przy innym rozkładzie akcentów można zrozumieć „comme un vieil hareng saur” („jak stary wędzony śledź”). Następne dokonania sceniczne pisarza również skończyły się porażką.

W roku 1855 minister edukacji zlecił mu zebranie ludowych pieśni Prowansji. Dumas zapoznał się wtedy z fragmentami Mirejo Frédérica Mistrala, a jego entuzjastyczna opinia przyczyniła się do późniejszego sukcesu tego poematu[1]. Po śmierci pisarza, który nigdy nie stał się twórcą powszechnie cenionym, hołd złożył mu Théodore de Banville, przedstawiając go jako niespełnionego geniusza[2].

Główne dzieła[edytuj | edytuj kod]

Poezje[edytuj | edytuj kod]

  • Les Parisiennes, chant de la Révolution de 1830 (Paryżanki, pieśń rewolucji lipcowej), 1832
  • Provence (Prowansja), 1840

Sztuki[edytuj | edytuj kod]

  • Le Camp des Croisés (Obóz krzyżowców), 1838 – dramat w 5 aktach wierszem
  • L'École des familles (Szkoła rodzin), 1847 – komedia w 5 aktach wierszem

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Gniadek, Wstęp, [w:] Fryderyk Mistral, Mirejo, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1964, s. XX.
  2. Théodore de Banville, „La Presse”, 9 juin 1863.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mistral Frédéric, Un poète bilingue Adolphe Dumas (1806-1861), ses relations avec les romantiques et avec les félibres, Les Presses françaises et les Belles Lettres, Paris 1927.