Przejdź do zawartości

Adrian (staroobrzędowy metropolita moskiewski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adrian
Aleksandr Czetwiergow
Metropolita moskiewski i całej Rusi
ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data urodzenia

14 lutego 1951

Data śmierci

10 sierpnia 2005

Miejsce pochówku

Cmentarz Rogożski

Zwierzchnik Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej
Okres sprawowania

2004–2005

Wyznanie

staroobrzędowcy

Kościół

Rosyjska Prawosławna Cerkiew Staroobrzędowa

Śluby zakonne

2001

Diakonat

17 października 1999

Prezbiterat

14 maja 2000

Nominacja biskupia

1999

Sakra biskupia

29 kwietnia 2001

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 kwietnia 2001

Konsekrator

Alimpiusz (Gusiew)

Współkonsekratorzy

Jan (Wituszkin)
Sylwan (Kilin)
Sawwacjusz (Kozko)
Zosima (Jeriemiejew)

Adrian, imię świeckie Aleksandr Giennadjewicz Czetwiergow (ur. 14 lutego 1951, zm. 10 sierpnia 2005[1]) – zwierzchnik Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej w latach 2004-2005.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z kupieckiej rodziny z Kazania. W 1974 ukończył instytut lotnictwa w Kazaniu, uzyskał także podstawowe wykształcenie artystyczne. Pracował jako inżynier-konstruktor. W 1980 ożenił się z Natalją Sztriniową. W 1986 zakończył dotychczasową pracę i odtąd pracował wyłącznie w kazańskiej parafii staroobrzędowej pod wezwaniem Kazańskiej Ikony Matki Bożej, od 1995 także jako ikonograf. Napisał ikonostas dla parafii staroobrzędowej w Jekaterynburgu, pełnił funkcję przewodniczącego rady parafialnej w kazańskiej placówce duszpasterskiej staroobrzędowców.

W 1998 jego żona zmarła. 17 października 1999 został wyświęcony na diakona, prowadził pracę duszpasterską w cerkwi w Kazaniu. W tym samym roku Uświęcony Sobór Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej nominował go na biskupa kazańskiego i wiackiego. 14 maja 2000 został wyświęcony na kapłana, zaś w 2001 złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Adrian. 29 kwietnia 2001 przyjął chirotonię biskupią z rąk metropolity moskiewskiego i całej Rusi Alimpiusza, biskupów jarosławskiego i kostromskiego Jana, nowosybirskiego i całej Syberii Sylwana, kijowskiego Sawwacjusza oraz kiszyniowskiego i całej Mołdawii Zosimy.

W lutym 2004 został wybrany na metropolitę moskiewskiego i całej Rusi po śmierci metropolity Alipiusza. Jako pierwszy w historii hierarcha staroobrzędowy nawiązał kontakty z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym i podjął rozmowy w sprawie możliwej współpracy. Był również pierwszym zwierzchnikiem Rosyjskiej Prawosławnej Cerkwi Staroobrzędowej, który współdziałał z władzami świeckimi, uzyskując od mera Moskwy Jurija Łużkowa zgodę na odzyskanie przez staroobrzędowców dwóch cerkwi w stolicy kraju i odbudowę tradycyjnego centrum staroobrzędowców-popowcówCmentarza Rogożskiego, na którym został pochowany[2]. Jego inicjatywy wywołały kontrowersje wśród części duchowieństwa i wiernych Kościoła[1].

Wiele lat chorował na chorobę niedokrwienną serca. Zmarł w czasie procesji nad rzeką Wieliką w czasie wizyty duszpasterskiej w eparchii wiackiej wskutek czwartego zawału serca[1].

Miał syna i dwie córki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]