Aero A-18

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aero A-18
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Aero Vodochody

Konstruktor

Antonín Husník

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji mieszanej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

marzec 1923

Lata produkcji

1923 – 1924

Wycofanie ze służby

1931

Liczba egz.

20[1]

Dane techniczne
Napęd

silnik rzędowy Walter W-III

Moc

185 KM (138 kW)

Wymiary
Rozpiętość

7,60 m

Długość

5,90 m

Wysokość

2,86 m

Powierzchnia nośna

15,90 m²

Masa
Własna

637 kg

Startowa

826 kg

Osiągi
Prędkość maks.

229 km/h

Prędkość przelotowa

195 km/h

Prędkość wznoszenia

8,5 min. na pułap 5000 m

Pułap

8000 m

Zasięg

400 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabin maszynowy Vickers kal. 7,7 mm, zsynchronizowane (zapas nabojów – 500 szt.)
Użytkownicy
Czechosłowacja
Rzuty
Rzuty samolotu

Aero A-18czechosłowacki samolot myśliwski z okresu międzywojennego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Samolot został zaprojektowany przez inż. A. Husnika z wytwórni lotniczej Aero w 1923 roku jako kontynuacja wcześniejszych konstrukcji Aero Ae-04, aby spełnić wymagania stawiane przez armię czechosłowacką.

Prototyp samolotu został oblatany w marcu 1923 roku, a następnie wprowadzony do produkcji seryjne w zamówionej serii 20 samolotów tego typu. Po wyprodukowaniu tych samolotów zrezygnowano z dalszej produkcji samolotów wobec wprowadzenia do produkcji nowszych konstrukcji A-19 i A-20.

Oprócz serii samolotów przeznaczonych dla lotnictwa wojskowego, w wytwórni zbudowano jeszcze dwa samoloty tego typu przeznaczone do wyścigów lotniczych, w których zastosowano mocniejsze silniki Walter W-IV o mocy 300 KM. Miały także krótsze skrzydła od wersji wojskowej, a przez to mniejsza powierzchnie nośna. Samoloty te zostały oznaczone jako A.18B i A.18C.

Użycie bojowe samolotu[edytuj | edytuj kod]

Samoloty Aero A-18 wprowadzono do lotnictwa czechosłowackiego w 1924 roku w eskadrach myśliwskich 2 Pułku Lotniczego w Ołomuńcu, gdzie były użytkowane do 1931 roku, gdy zastąpiono je nowszymi typami samolotów.

Samoloty w wersji sportowej A-18B i A-18C były użytkowane w zawodach lotniczych w latach 1923 – 1924, jednak z uwagi na ich zawodność szybko wycofano je z użytku.

Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]

Samolot Aero A-18 był dwupłatowym samolotem myśliwskim o konstrukcji mieszanej. Dolne płaty skrzydeł były krótsze niż górne. Kabina odkryta. Podwozie klasyczne – stałe, kołowe, istniała możliwość zamontowania płóz do lądowania na śniegu. Napęd stanowił silnik rzędowy Walter W-III produkcji czechosłowackiej, który był licencyjną wersją niemieckiego silnika BMW IIIa.

Samolot wyposażony był w dwa zsynchronizowane ze śmigłem karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm umieszczone w kadłubie, z zapasem 500 szt. naboi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tylko wersja wojskowa samolotu myśliwskiego, dodatkowo zbudowano dwa samoloty w wersji sportowej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michael Sharpe: Biplanes, Triplanes and Seaplanes. Londyn: Amber Books Ltd., 2000, s. 16. ISBN 978-0760719930. (ang.).