Aeronautica Lombarda AL-3
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Aeronautica Lombarda |
| Konstruktor |
Camila Silva |
| Typ |
szybowiec sportowy |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji drewnianej |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu |
1939 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
15 m |
| Długość |
6,60 m |
| Wysokość |
1,17 m |
| Powierzchnia nośna |
14 m² |
| Masa | |
| Własna |
157 kg |
| Startowa |
252 kg |
| Osiągi | |
| Rozbieg |
150 m |
| Doskonałość maks. |
16 |
| Współczynnik obciążenia konstrukcji |
18 kg/m2 |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 Włochy
| |
Aeronautica Lombarda AL-3 – włoski szybowiec sportowy z okresu międzywojennego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W związku z przygotowaniami do igrzysk olimpijskich w 1940 roku i planowanymi w ich ramach zawodami szybowcowymi, ogłoszono konkurs na budowę standardowego szybowca o rozpiętości 15 m, który miał być szybowcem na którym mieli wystartować zawodnicy.
Do konkursu tego przystąpiło szereg wytwórni z kilku krajów. Taki też szybowiec opracowano we włoskiej wytwórni Aeronautica Lombarda a jego konstruktorem był Camila Silva. Prototyp szybowca został zbudowany w 1939 roku i wziął udział w konkursie na szybowiec olimpijski w Sezze we Włoszech. Szybowiec ten jednak nie został znalazł uznania komisji konkursowej w związku z tym nie podjęto jego produkcji. Konkurs wygrał niemiecki szybowiec DFS Olympia Meise.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Prototyp szybowca AL-3 wziął udział tylko w konkursie na szybowiec olimpijski w lutym 1939 roku.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Szybowiec AL-3 był górnopłatem o konstrukcji drewnianej, kryty sklejką i płótnem. Kabiny zakryta, jednoosobowa. Podwozie płoza podkadłubowa i ogonowa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Martin Simons: Sailplanes 1920-1945. Königswinter: EQIP Werbung & Verlagen GmbH, 2006, s. 198-199. ISBN 3-9806773-4-6. (ang.).