Aerosiew

Aerosiew – siew rzutowy z samolotu lub śmigłowca. Aerosiew stosuje się z dobrym efektem, zwłaszcza do roślin jarych wczesnego siewu, co ma szczególnie duże znaczenie w latach o niekorzystnym przebiegu pogody, gdy nadmierna wilgotność gleby uniemożliwia siew w optymalnym terminie. Czynnikiem ograniczającym użycie samolotów jest przede wszystkim wiatr, gdyż nie należy siać nasion, gdy jego prędkość przekracza 5 m/s. Wydajność aerosiewu zależy od typu samolotu i wielkości jego udźwigu, odległości obsiewanego pola od lądowiska lub podlądowiska polowego, na którym odbywa się załadunek materiału siewnego, jak też od sprawności załadunku i ilości wysiewu. W celu zachowania równomiernego obsiewu i niedopuszczenia do powstawania omijaków współpracują z pilotem flagowi, naprowadzający na kolejną oś lotu z obu stron pola, posługując się do odmierzania odległości kroczką lub mając uprzednio wypalikowane punkty. Na większych obszarach służą do tego urządzenia radionawigacyjne. Nasiona wysiane w ilości o 10% większej w porównaniu z ilością wysiewaną siewnikiem rzędowym, należy przykryć bronowaniem lub wałowaniem wałem strunowym.

Obecnie aerosiew w Polsce nie jest stosowany.

Bibliografia

• Bronisław Jabłoński, Bolesław Świętochowski, Roman Krężel, Maria Radomska. Technologia uprawy roli. W: Ogólna uprawa roli i roślin (praca zbiorowa). Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1996, wyd. 4, s. 234, ISBN 83-09-01548-8.

Zobacz też

• agrolotnictwo