Przejdź do zawartości

Agama błotna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agama błotna
Physignathus cocincinus[1]
Cuvier, 1829
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Iguania

Rodzina

agamowate

Podrodzina

Amphibolurinae

Rodzaj

Physignathus
Cuvier, 1829

Gatunek

agama błotna

Synonimy
  • (?) Lophura concinna Gray 1831
  • Lophura cuvieri Gray 1831
  • Istiurus CochinsinensisGuérin 1829
  • Istiurus CochinsinensisCuvier 1837
  • Istiurus physignathusDuméril & Bibron 1837
  • Dilophyrus mentager Günther 1861
  • Physignathus cochinchinensisBoulenger 1885
  • Physignathus mentagerBoulenger 1885[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Agama błotna, wodnogama indochińska (Physignathus cocincinus) – gatunek ziemnowodnej jaszczurki z rodziny agamowatych (Agamidae).

Najbardziej charakterystycznymi cechami agam błotnych jest zielono-oliwkowy kolor ciała, szeroka głowa i „grzebień” od czubka głowy, aż po nasadę ogona.

Rozmiary

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała ok. 90 cm, maksymalnie ok. 100 cm, z czego 2/3 stanowi ogon (chociaż samice są wyraźnie mniejsze od samców).

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Południowe Chiny, Laos, Wietnam, Kambodża, Tajlandia[3].

Biotop

[edytuj | edytuj kod]

Tropikalne lasy deszczowe, niskie gałęzie drzew porastających brzegi rzek.

Terrarium

[edytuj | edytuj kod]

Dla pojedynczego osobnika min. 150x70x120 cm, dla trójki osobników min. 200/70/150 cm, zaopatrzone w liczne korzenie do wspinania, rośliny i duży basen.

Pokarm

[edytuj | edytuj kod]

Głównie świerszcze, noworodki mysie lub szczurze, karaczany, drewnojady oraz owoce (stanowiące ok. 20% diety).

Zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Prowadzą dzienny tryb życia. Komunikują się ze sobą kiwaniem głową i tzw. wavingiem, czyli machaniem przedniej łapy (w ten sposób zaznaczają własne terytorium). Bardzo mocno zakorzeniony terytorializm.

Rozmnażanie

[edytuj | edytuj kod]

Okres godów przypada dla agam od grudnia do stycznia. Samica składa około 8–12 jaj i zagrzebuje je w wilgotnym podłożu na głębokości około 20 cm. Rozwój zarodkowy w temperaturze 27–30 °C trwa 65–101 dni. Małe agamy po wykluciu tworzą grupy i żyją w nich aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej.

Samice mogą rozmnażać się partenogenetycznie[4].

Długość życia

[edytuj | edytuj kod]

Długość życia to średnio 9 lat, przy opiece weterynaryjnej może żyć nawet do 20 lat.

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten od 2023 roku jest objęty załącznikiem II konwencji waszyngtońskiej (CITES)[5][6] i aneksem B UE[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Physignathus cocincinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. P. Uetz & J. Hallermann, Physignathus cocincinus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).
  3. a b Physignathus cocincinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Kyle L. Miller, Susette Castañeda Rico, Carly R. Muletz-Wolz, Michael G. Campana, Nancy McInerney, Lauren Augustine, Celine Frere, Alan M. Peters i Robert C. Fleischer. Parthenogenesis in a captive Asian water dragon (Physignathus cocincinus) identified with novel microsatellites. „PLoS ONE”. 14(6): e0217489, 2019. DOI: 10.1371/journal.pone.0217489. (ang.). 
  5. Krzysztof Lis, Lista gatunków, które weszły na listę CITES w 2023 roku [online], Terrarium [dostęp 2023-02-03] (pol.).
  6. a b Species+ [online], speciesplus.net [dostęp 2023-12-15].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]