Akane (jabłoń)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
‘Akane’
Ilustracja
Owoc odmiany Akane w okresie zbioru
Rodzaj

Jabłoń (Malus)

Gatunek

Malus domestica Borkh.

Rodzice

'Jonathan' x ‘Worcester Pearmain’

Hodowca

Morioka Experimental Station

Data wyhodowania

1937 lub 1939

Pochodzenie

Japonia, Kuroishi

Jabłoń domowa ‘Akane’ – odmiana uprawna (kultywar) jabłoni domowej (Malus domestica ‘Akane’), należąca do grupy odmian jesiennych. Otrzymana w Japonii w 1937 lub 1939 roku jako krzyżówka odmiany Jonathan z Worcester Pearmain w rolniczej stacji doświadczalnej Morioka Experimental Station[1][2]. Wprowadzona do uprawy w 1970 roku[3][4]. Do Polski, do badań sprowadzona w 1963 roku pod nazwą 'Tohoku 3'[2]. Innymi spotykanymi synonimami tej odmiany są: Primrouge, Prime Red, Tokyo Rose[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wolnostojące drzewo Akane
Pokrój
Drzewo rośnie słabo lub umiarkowanie silnie na żyznych glebach. Tworzy koronę niedużą, wzniesioną[2][5], lekko rozłożystą, słabo rozgałęzioną[6]. Stare drzewa rosnące na silnie rosnących podkładkach są rozłożyste. Przyrosty pędów są proste i sztywne a liście relatywnie małe[5].
Owoce Akane w okresie zbioru
Owoc
Owoce są średniej wielkości, czasem małe, kuliste szeroko-stożkowate[4][2]. Mają słabe żebrowanie w części przykielichowej i są dość wyrównane pod względem kształtu[1]. Skórka jest średnio-dosyć gruba, tłusta, gładka[5], pokryta prawie w całości intensywnym ciemno-karminowym rumieńcem[2][6]. Rumieniec jest lekko rozmyty. Przetchlinki są mało widoczne, ciemno-szare[2]. Szypułka jest dość krótka, często nie wystaje ponad zagłębienie szypułkowe, które może być delikatnie ordzawione[5].
Nasiona
liczne średniej wielkości, pękate, ciemnobrązowe[2].
Miąższ
białokremowy, zwięzły[1]. W pełni dojrzały jest kruchy i soczysty, lekko aromatyczny i smaczny[6][2][5], lekki posmak truskawkowo-malinowy[1].

Rozwój[edytuj | edytuj kod]

Wejście w okres owocowania jest uzależnione od warunków uprawy i zastosowanej podkładki. Może zaczynać owocowanie wcześnie[6] lub średniowcześnie[2], na ogół w 3-4 roku po posadzeniu. Jest odmianą plonującą regularnie i umiarkowanie obficie. Kwitnie średnio-wcześnie i pyłek jest przydatny do zapylania innych odmian. Jest dobrym zapylaczem dla wielu odmian. Dobrymi zapylaczami dla Akane są: Ozark Gold, Elstar, Gala, Idared, Gloster, Golden Delicious i inne[5].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Zalecenia agrotechniczne
Dla uzyskanie większej wielkości owoców zaleca się uprawę Akane na podkładkach karłowych i półkarłowych stymulujących jej wzrost[5], a także jej intensywne cięcie[4].
Owocowanie i przechowywanie
W warunkach polskich dojrzałość zbiorczą osiąga w I dekadzie września, a dojrzałość konsumpcyjną na początku października[6][4]. Owoce można długo przetrzymywać na drzewie, bo nie opadają. Odmiana, jak na odmianę jesienną, ma wysoką zdolność przechowalniczą, w zwykłej chłodni można ją przechować do końca stycznia, a często dłużej[5]. Jest dosyć odporna na odgniecenia[2].

Zdrowotność[edytuj | edytuj kod]

Akane jest odmianą o średniej wytrzymałości na mróz. Na parcha jabłoni jest mało wrażliwa, natomiast jest średnio-wrażliwa na mączniaka jabłoni. Małe uleganie chorobom grzybowy sprawia, że niektóre źródła zaliczają ją do odpornych jabłoni[7]. Ponadto uważa się, że jest odmianą odporną na zarazę ogniową[8].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Odmiana ma małe zastosowanie do nasadzeń towarowych ze względu na trudności z uzyskaniem owoców o średnicy większej niż 7 cm[2]. Jednak ze względu na małą podatność na choroby, i co za tym idzie brak konieczności częstej ochrony chemicznej, jest bardzo dobrą odmianą do uprawy amatorskiej w ogródkach przydomowych i działkowych[6].

 Zobacz też: Lista odmian jabłoni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Akane apple. Orange Pippin Ltd. [dostęp 2018-02-19]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k Aleksander Rejman: Pomologia. Warszawa: PWRiL, 1994. ISBN 83-09-01612-3.
  3. Akane Apple (dwarf). Heritage Fruit Trees. [dostęp 2018-02-19]. (ang.).
  4. a b c d e Franz Mühl: Alte und neue Apfelsorten. München: Obst und Gartenbauverlag, 1999, s. 208. ISBN 3-87596-093-9.
  5. a b c d e f g h Mikołaj. Ugolik: Odmiany jabłoni. Kraków: Plantpress, 1996. ISBN 83-85982-11-6.
  6. a b c d e f Małgorzata Kantorowicz-Bąk: Jabłoń w każdym ogrodzie. PWRiL, Poznań, 2000. ISBN 83-09-01718-9.
  7. Disease-resistant apple varieties. Orange Pippin Ltd. [dostęp 2018-02-20]. (ang.).
  8. Fireblight-resistant apple varieties. Orange Pippin Ltd. [dostęp 2018-02-20]. (ang.).