Alaksandr Zinczanka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alaksandr Zinczanka
Аляксандр Зінчанка
Pełne imię i nazwisko

Alaksandr Mikałajewicz Zinczanka

Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1947
Plachowszczyzna

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I, II i III kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 2008

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Partia Komunistów Białoruska,
frakcja komunistów

Następca

wybory nie odbyły się

Alaksandr Mikałajewicz Zinczanka (biał. Аляксандр Мікалаевіч Зінчанка[a], ros. Александр Николаевич Зинченко, Aleksandr Nikołajewicz Zinczenko; ur. 15 stycznia 1947 w Plachowszczyźnie) – białoruski polityk i ekonomista, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2008 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I, II i III kadencji; zwolennik integracji Białorusi, Rosji i Ukrainy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 15 stycznia 1947 roku we wsi Plachowszczyzna, w rejonie bereskim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1975 roku ukończył Białoruski Państwowy Instytut Gospodarki Narodowej im. W. Kujbyszewa, uzyskując wykształcenie ekonomisty. W 1993 roku ukończył Akademię Zarządzania przy Radzie Ministrów Republiki Białorusi, uzyskując wykształcenie menedżera-ekonomisty[1]. Pracę rozpoczął jako robotnik w Kobryńskim Kombinacie Chlebowym. Służył w Armii Radzieckiej. Pracował jako nauczyciel w szkole średniej w Porośli, technik w jednostce wojskowej w rejonie prużańskim[2]. W latach 1975–1981 pracował jako starszy i główny ekonomista w kołchozie „Leninskij Put’”. W latach 1981–1996 pracował jako dyrektor sowchozu „Kawali” w rejonie prużańskim[1]. W latach 1994–1997 był członkiem Biura Rejonowego Partii Komunistów Białoruskiej[1].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 29 listopada 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Różańskiego Okręgu Wyborczego Nr 53. 5 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[3], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka[5], a następnie sekretarza[1] Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów[5]. Należał do frakcji komunistów. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Ukrainy[6]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[7]. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Budżetu i Finansów i członka Rady Izby Reprezentantów[8]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2000 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.

W 2000 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów II kadencji z Białowieskiego Okręgu Wyborczego Nr 7. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Stałej Komisji ds. Rolnictwa. Wchodził w skład zjednoczenia deputowanych „Za związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” („ZUBR”) i grupy deputowanych „Przyjaciele Bułgarii”[8]. W 2004 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów III kadencji z tego samego okręgu wyborczego. Pełnił w niej funkcję wiceprzewodniczącego tej samej komisji. Był także członkiem delegacji ds. współpracy pomiędzy Zgromadzeniem Narodowym Republiki Białorusi i Radą Najwyższą Ukrainy[2]. W 2008 roku Alaksandr Zinczanka zakończył działalność parlamentarną.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Alaksandr Zinczanka jest żonaty, ma starszą córkę[1] i młodszego syna[2]. W 1995 roku mieszkał we wsi Jundziłwicze w rejonie prużańskim[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Мікалаевіч Зінчанка (czyt. Alaksandar Mikałajewicz Zinczanka).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Kto… ↓, s. 296
  2. ↑ a b c d Зинченко Александр Николаевич. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
  3. ↑ a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, якія выбраны ў першым туры галасавання паўторных выбараў 29 лістапада 1995 года і зарэгістраваны Цэнтральнай камісіяй Рэспублікі Беларусь па выбарах і правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў 5 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-17)]. (biał.).
  4. ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  5. ↑ a b С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №37-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. (ros.).
  6. ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
  7. ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  8. ↑ a b Зинченко Александр Николаевич. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alaksandr_Zinczanka&oldid=69874215”