Aleksander Rapanowicz
| Data urodzenia |
27 lipca 1910 |
|---|---|
| Data śmierci |
17 marca 1982 |
| Sekretarz Naczelnej Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL | |
| Okres sprawowania |
1962–1968 |
| Skarbnik Naczelnej Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w PRL | |
| Okres sprawowania |
1968–1971 |
| Wyznanie | |
| Kościół |
Zjednoczony Kościół Ewangeliczny w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej |
| Ordynacja |
25 października 1953 |
Aleksander Rapanowicz (ur. 27 lipca 1910, zm. 17 marca 1982) – polski duchowny i działacz ewangelikalny, sekretarz i skarbnik Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Wileńszczyzny. W 1930 roku zetknął się z prezbiterem Stanisławem Niedźwieckim, a w 24 maja 1932 roku, przyją chrzest wiary w rzece Wilii i został członkiem zboru w Kłowsiach. W kolejnych latach działał jako ewangelista odwiedzając zbory na terenie województwa wileńskiego. W 1934 roku wstąpił w związek małżeński z Eugenią Gonczar[1].
W kwietniu 1946 roku repatriował się do Polski i zamieszkał w Stargardzie Szczecińskim, a następnie w Szczecinie, gdzie był jednym z współozałożycieli tamtejszego zboru ewangelicznych chrześcijan, którego był także pastorem[1]. W tym okresie należał do czołowych działaczy Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej w Polsce[2].
We wrześniu 1950 roku został aresztowany w ramach Akcji „B”[1].
Od 1952 był członkiem Rady Kościoła ZKE, natomiast latach 1962–1971 członkiem Prezydium Rady Kościoła, pełniąc w latach 1962–1968 funkcję sekretarza Kościoła, a w latach 1968–1971 skarbnika Kościoła[1].
25 października 1953 roku został ordynowany na prezbitera[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Pół wieku w służbie ewngelii w „Chrześcijanin”, nr 9-10, 1995, s. 5-7
- ↑ Gustaw Dąbrowski: Jak powstał Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej?. kchwe.pl. [dostęp 2024-07-19].