Aleksandr Pjankow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Pjankow
Александр Пьянков
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1915
Dobrianka

Data i miejsce śmierci

27 lipca 1988
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1935–1960

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

22 pułk lotnictwa myśliwskiego Brygady Lotnictwa Myśliwskiego 1 Grupy Armijnej

Główne wojny i bitwy

bitwa nad Chałchin-Goł
II wojna światowa

Późniejsza praca

fizyk w instytucie naukowo-badawczym

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonego Sztandaru (Mongolia - baretka do 1961 roku)

Aleksandr Pietrowicz Pjankow (ros. Александр Петрович Пьянков, ur. 21 października?/3 listopada 1915 w Dobriance, zm. 27 lipca 1988 w Moskwie) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1939).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie robotniczej. W 1933 ukończył szkołę uniwersytetu fabryczno-zawodowego, pracował jako ślusarz w zakładach metalowych w Dobriance, od 1933 do 1935 studiował na Uniwersytecie Permskim, ukończył aeroklub. Od 1935 służył w Armii Czerwonej, w 1937 ukończył wojskową szkołę lotniczą w Borisoglebsku i został młodszym lotnikiem i później dowódcą klucza. W 1939 został przyjęty do WKP(b). Od 23 maja do 16 września 1939 brał udział w bitwie nad Chałchin-Goł z Japończykami. Jako dowódca klucza 22 pułku lotnictwa myśliwskiego Brygady Lotnictwa Myśliwskiego 1 Grupy Armijnej w stopniu porucznika wykonał 101 lotów bojowych i stoczył 16 walk powietrznych, w których strącił 4 japońskie samoloty i zadał wrogowi duże straty w sile żywej i technice. Po ataku Niemiec na ZSRR walczył na froncie jako zastępca dowódcy eskadry i zastępca dowódcy pułku lotnictwa myśliwskiego, biorąc udział w walkach na Froncie Południowo-Zachodnim i Krymskim. 9 października 1941 został ciężko ranny w walce. Po wyjściu ze szpitala był instruktorem lotniczym Sił Powietrznych Armii Czerwonej, później Zarządu Sił Powietrznych Syberyjskiego Okręgu Wojskowego. W 1948 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną, a w 1957 Wojskową Akademię Sztabu Generalnego, dowodził pułkiem lotnictwa myśliwskiego i brygadą lotnictwa myśliwskiego. W 1960 został zwolniony do rezerwy. W 1967 ukończył studia na Wydziale Fizycznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. Łomonosowa, pracował w jednym z instytutów naukowo-badawczych. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]