Aleksandr Szczukin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Szczukin
Александр Николаевич Щукин
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1900
Petersburg

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1990
Moskwa

Zawód, zajęcie

radiotechnik, fizyk radiowy, wojskowy

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za zasługi bojowe”

Aleksandr Nikołajewicz Szczukin (ros. Александр Николаевич Щукин, ur. 9 lipca?/22 lipca 1900 w Petersburgu, zm. 11 czerwca 1990 w Moskwie) – radziecki radiotechnik i fizyk radiowy, generał porucznik inżynier.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem inżyniera górniczego. W 1917 ukończył gimnazjum, po czym pracował jako technik na kolei, od czerwca 1919 służył w Armii Czerwonej. Po demobilizacji w 1921 studiował na Wydziale Elektromechanicznym Leningradzkiego Instytutu Politechnicznego, w 1927 ukończył Leningradzki Instytut Politechniczny, pracował w Centralnym Laboratorium Radiowym, później w Leningradzkim Instytucie Elektrofizycznym Akademii Nauk ZSRR i Naukowo-Badawczym Morskim Instytucie Łączności i Telemechaniki, jednocześnie w latach 1933–1946 wykładał na Wydziale Fizyczno-Mechanicznym Leningradzkiego Instytutu Politechnicznego (od 1941 do 1944 przebywał na ewakuacji w Astrachaniu i Samarkandzie). W 1947 został kierownikiem Rady ds. Radiolokacji przy Radzie Ministrów ZSRR, od sierpnia 1949 do sierpnia 1950 był zastępcą szefa I Głównego Zarządu przy Radzie Ministrów ZSRR, później III Głównego Zarządu przy Radzie Ministrów ZSRR, od czerwca 1953 do 1955 pracował w Ministerstwie Budowy Maszyn Średnich ZSRR, po czym został zastępcą przewodniczącego Specjalnego Komitetu przy Radzie Ministrów ZSRR ds. Uzbrojenia Rakietowego i Reaktywnego. Od 1939 był doktorem nauk technicznych i profesorem. 4 grudnia 1946 został członkiem korespondentem, a 23 października 1953 członkiem rzeczywistym Akademii Nauk ZSRR. 27 kwietnia 1962 otrzymał stopień generała porucznika służby inżynieryjno-technicznej, w 1971 generała porucznika inżyniera, a w 1984 generała porucznika.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]