Alfons Olszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfons Olszewski
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1916
Gdańsk

Data i miejsce śmierci

12 lipca 2006
Sopot

Grób Alfonsa Olszewskiego na Cmentarzu katolickim w Sopocie

Alfons Olszewski (ur. 5 kwietnia 1916 w Gdańsku, zm. 12 lipca 2006 w Sopocie[1]) – polski żeglarz i żeglarz lodowy. Olimpijczyk z Berlina (1936)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Franciszka i Zofii Kozłowskiej. W 1937 ukończył Gimnazjum Polskie w Gdańsku. Reprezentował jako sportowiec I Gdańską Morską Drużynę Harcerską oraz AZS Warszawa, gdzie był jednym z pierwszych żeglarzy. W 1936 roku na igrzyskach olimpijskich startował w klasie 6 metrów (jacht „Danuta”) zajmując 11. miejsce (oprócz niego w skład załogi wchodzili Juliusz Sieradzki, Józef Szajba oraz bracia Janusz i Stanisław Zalewscy. W 1937 był mistrzem Polski w jolkach olimpijskich, w tym samym roku wraz z Kazimierzem Samuelsonem wygrał mistrzostwa Pomorza w zawodach Pomorskiego Tygodnia Sportu Zimowych na Jeziorze Charzykowskim.

Po zakończeniu wojny zaangażował się w działania na rzecz reaktywacji żeglarstwa na Pomorzu, był m.in. zastępcą kapitana sportowego Polskiego Klubu Morskiego w Gdańsku. Mieszkał w Sopocie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Losy polskich olimpijczyków – klasy R-6, Tornado i Europa, „Portal Informacyjny » Żeglarski.info”, 14 października 2016 [dostęp 2017-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-26] (pol.).
  2. Alfons Olszewski. Olimpijczyk z lilijką w życiorysie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]