Alfonso Letelier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfonso Letelier
Ilustracja
Alfonso Letelier, 1962
Imię i nazwisko

Alfonso Letelier-Llona

Data i miejsce urodzenia

4 października 1912
Santiago

Pochodzenie

chilijskie

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 1994
Santiago

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Alfonso Letelier-Llona[1][2][3][4] (ur. 4 października 1912 w Santiago[1][2][3][4], zm. 28 sierpnia 1994 tamże[2]) – chilijski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia rolnicze na uniwersytecie w Santiago[1], jednocześnie w latach 1930–1935 uczył się w konserwatorium u Pedro Humberto Allende i Raúla Hügela[1][2][3][4]. Uzupełniające studia odbył w Madrycie u Conrado del Campo[3]. W 1940 roku został współzałożycielem Escuela Moderna de Música[1][3], prowadził też własny zespół madrygałowy[1]. Od 1946 roku wykładał kompozycję na Conservatorio Nacional de Música w Santiago, w latach 1951–1962 był dziekanem jego wydziału sztuki, a w latach 1958–1962 również rektorem[2][4]. Od 1953 do 1962 roku pełnił funkcję przewodniczącego rady Instituto de Extensión Musical[1]. W 1969 roku objął posadę kierownika departamentu muzyki w chilijskim ministerstwie edukacji[1].

W latach 1950–1956 był przewodniczącym Asociación Nacional de Compositores[1][3]. Od 1967 roku był członkiem Academia de Bellas Artes[1][2]. W 1968 roku otrzymał Premio Nacional de Arte de Chile[1][2]. W latach 1986–1989 był dziekanem wydziału sztuki i kultury fizycznej Universidad Metropolitana de Ciencias de la Educación[2]. Od 1994 roku wydział sztuki Universidad de Chile nosi jego nazwisko[2].

W swojej twórczości początkowo nawiązywał do języka dźwiękowego francuskiego impresjonizmu, który łączył z elementami chilijskiego folkloru[1]. W latach 50. XX w. zaczął wykorzystywać dorobek twórczy drugiej szkoły wiedeńskiej[1]. Pisał również muzykę do filmów[3].

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][4])

Utwory orkiestrowe

  • Pequeña suite (1928–1929)
  • poemat symfoniczny La vide del campo z fortepianem solo (1937)
  • Suite grotesca (1946)
  • Divertimento (1955)
  • suita Aculeo (1956)
  • Koncert gitarowy (1961)
  • Preludios vegetales (1968)
  • Koncert na orkiestrę smyczkową (1972)

Utwory kameralne

  • Kwartet smyczkowy (1939)
  • Sonata na altówkę i fortepian (1949)
  • Sonatina na skrzypce i fortepian (1949)
  • Kwartet saksofonowy (1958)

Utwory fortepianowe

  • Wariacje (1948)
  • 2 zbiory po 4 utwory fortepianowe (1955)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Misa solemne na solistów, harfę, organy i smyczki (1930)
  • Canciones antiguas na głos i fortepian (1951)
  • Canciones de cuna na mezzosopran i orkiestrę kameralną (1939)
  • Sonetos de la muerte na sopran i orkiestrę (1948)
  • kantata Vitrales de la Anunciación na sopran, chór żeński i orkiestrę (1950)
  • Estancias amorosas na mezzosopran i orkiestrę smyczkową (1966)
  • 3 madrigales campesinos na chór mieszany i zespół instrumentów (1970)
  • 2 canciones na głos i orkiestrę (1971)
  • Msza na chór, orkiestrę i organy (1971)

Utwory sceniczne

  • opera La Magdalena (1930)
  • oratorium La historia de Tobias y Sara (1955)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 337–338. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2102. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. a b c d e f g The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 500]. ISBN 0-674-37299-9.
  4. a b c d e Martha Furman Schleifer, Gary Galván: Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary. Lanham: Scarecrow Press, 2002, s. 317–318. ISBN 978-0-8108-4517-6.