Alfonso Ugarte y Vernal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfonso Ugarte y Vernal
Ilustracja
pułkownik
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1847
Tarapacá

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 1880
Arica

Przebieg służby
Główne wojny i bitwy

Wojna o Pacyfik

Alfonso Ugarte y Vernal (ur. 13 lipca 1847 w Tarapaca, zm. 7 czerwca 1880 w Arica) – oficer peruwiański, pułkownik.

Urodził się jako syn kupca Narcisio Ugarte i Rosy Vernal. Młodość spędził w chilijskim Valparaiso, do Peru wrócił w 1868 roku osiadając w Iquique. W 1876 roku został wybrany burmistrzem tego miasta.

Po wybuchu wojny o saletrę zorganizował na swój koszt batalion Iquique N° 1 złożony z 429 żołnierzy i 36 oficerów. Na jego czele brał udział w bitwie pod Tarapaca, gdzie został ranny. Następnie dowodził 8 dywizjonem podczas obrony Arica. W czasie bitwy skoczył na koniu ze skały nie chcąc oddać powierzonego mu sztandaru oddziałom chilijskim[I zginął?].

Stał się jednym z bohaterów narodowych Peru, symbolem patriotyzmu i męstwa.