Alojzy Perliceusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alojzy Perliceusz
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1928
Popowice

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 2018
Piotrków Trybunalski

Przebieg służby
Lata służby

1951–1990

Formacja

ludowe Wojsko Polskie
Milicja Obywatelska

Jednostki

PUBP Wieluń
UBP Łódź
WUdsBP Łódź
PUdsBP Łask
KP MO Łask
KP MO Piotrków Trybunalski
KMiP MO Piotrków Trybunalski
KW MO Piotrków Trybunalski
KW MO Częstochowa
KW MO Przemyśl
WUSW Przemyśl
WUSW Piotrków Trybunalski

Stanowiska

starszy oficer operacyjny
zastępca komendanta ds bezpieczeństwa
zastępca komendanta ds Służby Bezpieczeństwa
zastępca szefa ds Służby Bezpieczeństwa
szef WUSW

Alojzy Perliceusz (ur. 25 listopada 1928 w Popowicach, zm. 11 stycznia 2018[1] w Piotrkowie Trybunalskim) – pułkownik[2][3], funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa PRL, szef Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Piotrkowie Trybunalskim[4].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny chłopskiej[4]. Był synem Jana i Marianny Perliceuszów[2]. Po ukończeniu dwuletniego Kursu Przeszkolenia Oficerów Bezpieczeństwa Publicznego w Legionowie oraz dwuletniej Szkoły Podwyższania Kwalifikacji Kierowników Sekcji w Gdańsku pracował PUdsBP i KP MO w Łasku oraz KP MO i KMiP MO w Piotrkowie Trybunalskim. Następnie po ukończeniu rozpoczętego w 1974 dziewięciomiesięcznego przeszkolenia operacyjnego w Wyższej Szkole KGB w Moskwie[5] pracował w KW MO w Piotrkowie Trybunalskim, Częstochowie i Przemyślu. W czasie pracy w Częstochowie jako naczelnik Wydziału IV (1 X 1975–30 VI 1978) w stopniu podpułkownika zwerbował w 1977 do współpracy z aparatem bezpieczeństwa późniejszego biskupa Józefa Życińskiego[6][7]. Zaprzecza temu jednak sam biskup[8]. Następnie pracował w WUSW w Przemyślu i Piotrkowie Trybunalskim[4][9]. W 1990 odszedł na emeryturę[4][10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. http://grave.pl/2018/01/sp-alojzy-perliceusz-16-stycznia-2018-r/ Zakład Pogrzebowy Grave Mijas Nekrolog Alojzego Perliceusza.
  2. a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-04-22] (ang.).
  3. Instytut Pamięci Narodowej, Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza 1975–1990. Warszawa 2008, t.III, s. 246.
  4. a b c d Instytut Pamięci Narodowej, Kadra bezpieki 1945–1990. Obsada stanowisk kierowniczych aparatu bezpieczeństwa w województwach śląskim/katowickim, bielskim i częstochowskim.Katowice 2009, s. 389.
  5. https://naszdziennik.pl/uploads/wykaz_funkcjonariuszy.pdf
  6. https://nczas.com/2011/05/24/slawomir-cenckiewicz-o-tw-filozof-dla-ncz-to-nie-mogla-byc-incydentalna-historia-kontaktow/ Sławomir Cenckiewicz o tw Filozof dla Najwyższego czasu. - To nie mogła być incydentalna historia kontaktów.
  7. Instytut Pamięci Narodowej, Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza 1975–1990. Warszawa 2008, t.III, s. 104.
  8. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-04-23] (ang.).
  9. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-04-22] (ang.).
  10. http://www.polska1918-89.pl/pdf/ksiadz-z-nami-wspolpracuje,-a-my-ksiedzu-pomozemy.-stenogram-werbunku-,5069.pdf Ksiądz z nami współpracuje, a my księdzu pomożemy. Stenogram werbunku.