Anatolij Małachouski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Anatol Małachouski)
Anatolij Małachouski
Анатолій Малахоўскі
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Jahorawicz Małachouski

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1945
Kopiejsk

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Zgoda”

Następca

wybory nie odbyły się

Anatolij Jahorawicz Małachouski (biał. Анатолій Ягоравіч Малахоўскі, ros. Анатолий Егорович Малаховский, Anatolij Jegorowicz Małachowski; ur. 1 stycznia 1945 w Kopiejsku) – białoruski sędzia, prokurator i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 stycznia 1945 roku w Kopiejsku, w obwodzie czelabińskim Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W latach 1964–1967 służył w szeregach Armii Radzieckiej. W latach 1967–1968 był marynarzem w zarządzie „Murmansield” w Rosyjskiej FSRR. W 1972 roku ukończył Wołgogradzką Wyższą Szkołę Śledczą Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR, uzyskując wykształcenie prawoznawcy. W latach 1972–1991 pracował jako sędzia śledczy, starszy sędzia śledczy, zastępca komendanta, komendant rejonowego komisariatu milicji w obwodzie murmańskim Rosyjskiej FSRR i obwodzie mohylewskim Białoruskiej SRR. W latach 1980–1981 i 1982–1984 służył w radzieckim kontyngencie wojskowym w Afganistanie. W latach 1994–1996 był sędzią Kościukowickiego Sądu Rejonowego na Białorusi. Od 1997 roku był prokuratorem rejonu kościukowickiego[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z kościukowickiego okręgu wyborczego nr 169[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Praw Człowieka, Kwestii Narodowościowych, Środków Masowego Przekazu, Kontaktu ze Zjednoczeniami Społecznymi i Organizacjami Religijnymi[4]. Był bezpartyjny[2], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Kirgizji[5]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji Praw Człowieka i Stosunków Narodowościowych[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Anatolij Małachouski jest żonaty, ma dwoje dzieci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Kto…, s. 174
  2. a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №36-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-31)]. (ros.).
  5. С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
  6. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  7. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
  8. П. Шипук: Постановление Президиума Совета Республики Национального собрания Республики Беларусь от 5 мая 1999 г. №123-ПСР. pravo.levonevsky.org, 1999-05-05. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-09)]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.