Anatolij Łutikow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez VanWiel (dyskusja | edycje) o 10:06, 1 lip 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
ilustracja

Anatolij Łutikow, ros. Анатолий Степанович Лутиков (ur. 5 lutego 1933 w Leningradzie, zm. 23 października 1989 w Anapie) – rosyjski szachista, arcymistrz od 1974 roku.

Kariera szachowa

W latach 60. XX wieku należał do szerokiej czołówki szachistów Związku Radzieckiego. Pomiędzy 1959 a 1969 r. siedmiokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw kraju, największy sukces osiągając na przełomie 1968 i 1969 r. w Ałma-Acie, gdzie zajął III m[1]. W 1965 r. wystąpił w Hamburgu w reprezentacji ZSRR na drużynowych mistrzostwach Europy, zdobywając dwa złote medale (wraz z zespołem oraz za indywidualny wynik na XII szachownicy). Był również dwukrotnym złotym medalistą drużynowych mistrzostw świata studentów z 1956 r. (wraz z zespołem oraz na VI szachownicy)[2].

W 1955 r. triumfował w rozegranych w Leningradzie mistrzostwach RFSRR[3]. Największy sukces na arenie międzynarodowej odniósł w 1967 r., zajmując II m. w słynnym turnieju Hoogovens w Beverwijk (za Borysem Spasskim, a przed m.in. Dragoljubem Ciriciem, Bentem Larsenem, Klausem Dargą, Svetozarem Gligoriciem i Laszlo Szabo). Inne znaczące wyniki:

Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 lipca 1972 r., z wynikiem 2545 punktów dzielił wówczas 38-41. miejsce (wspólnie z Janem Smejkalem, Larrym Evansem i Helmutem Pflegerem) na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 23. miejsce wśród szachistów radzieckich[4].

Źródła

Linki zewnętrzne