Anaxagorea
 Anaxagorea dolichocarpa | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Anaxagorea |
| Nazwa systematyczna | |
| Anaxagorea A. St.-Hil. Nouv. Bull. Sci. Soc. Philom. Paris 1825: 91. Jun 1825[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
A. prinoides (Dunal) A.St.-Hil. ex A.DC.[3] | |
Anaxagorea A. St.-Hil. – rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajduje się co najmniej 25 gatunków o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy jeden takson ma status gatunku niepewnego (niezweryfikowanego)[4]. Występuje naturalnie w klimacie równikowym obu Ameryk oraz w Azji od Sri Lanki aż po Indonezję i Filipiny[5][6]. Gatunkiem typowym jest A. prinoides (Dunal) A.St.-Hil. ex A.DC.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Zimozielone drzewa lub krzewy[7].
- Liście
- Są naprzemianległe, pojedyncze. Liść jest całobrzegi[7].
- Kwiaty
- Promieniste, obupłciowe, zebrane są w kwiatostanch na szczytach pędów lub naprzeciwlegle do liścia, rzadziej są pojedyncze lub zebrane w pęczkach. Działki kielicha są 3, zrośnięte u podstawy. Mają 6 płatków, rozłożonych w dwóch okółkach. Pręciki są liczne, wewnętrzne czasami są prątniczkami. Zalążnia górna z kilkoma słupkami[7].
- Owoce
- Złożone są z licznych mieszków osadzonych na długich trzonach. Zawierają jedno lub dwa nasiona bez żadnej osłonki[7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)
- Rodzaj wraz z całą rodziną flaszowcowatych w ramach rzędu magnoliowców wchodzi w skład jednej ze starszych linii rozwojowych okrytonasiennych określanych jako klad magnoliowych[2].
- Lista gatunków[4]
- Anaxagorea acuminata (Dunal) A.St.-Hil. ex A.DC.
- Anaxagorea allenii R.E.Fr.
- Anaxagorea angustifolia Timmerman
- Anaxagorea borneensis (Becc.) J.Sinclair
- Anaxagorea brachycarpa R.E.Fr.
- Anaxagorea brevipedicellata Timmerman
- Anaxagorea brevipes Benth.
- Anaxagorea crassipetala Hemsl.
- Anaxagorea dolichocarpa Sprague & Sandwith
- Anaxagorea floribunda Timmerman
- Anaxagorea gigantophylla R.E.Fr.
- Anaxagorea guatemalensis Standl.
- Anaxagorea inundata P.E.Berry & R.B.Mill.
- Anaxagorea javanica Blume
- Anaxagorea luzonensis A.Gray
- Anaxagorea macrantha R.E.Fr.
- Anaxagorea manausensis Timmerman
- Anaxagorea pachypetala (Diels) R.E.Fr.
- Anaxagorea panamensis Standl.
- Anaxagorea petiolata R.E.Fr.
- Anaxagorea phaeocarpa Mart.
- Anaxagorea prinoides (Dunal) A.St.-Hil. ex A.DC.
- Anaxagorea rheophytica Maas & Westra
- Anaxagorea rufa Timmerman
- Anaxagorea silvatica R.E.Fr.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek A. rheophytica jest jedyną rośliną reofityczną w Amazonii[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-10] (ang.).
- ↑ a b c Anaxagorea. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2015-06-27]. (ang.).
- ↑ a b Anaxagorea. The Plant List. [dostęp 2015-07-07]. (ang.).
- ↑ a b D. J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants (Second Edition). Cambridge University Press, 1997, s. 36. ISBN 978-0-521-41421-0. (ang.).
- ↑ Anaxogorea luzonensis. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-07]. (fr.).
- ↑ a b c d Anaxogorea. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-07]. (fr.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):