Andriej Kiżewatow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andriej Kiżewatow
Андрей Кижеватов
Ilustracja
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1907
Sieliksa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

29 czerwca 1941
Brześć, Białoruska SRR

Przebieg służby
Lata służby

1929–1941

Formacja

Wojska Pograniczne NKWD ZSRR

Jednostki

strażnica pograniczna nr 9

Stanowiska

naczelnik strażnicy

Główne wojny i bitwy

Front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina

Andriej Mitrofanowicz Kiżewatow (ros. Андрей Митрофанович Кижеватов; ur. 7 sierpnia?/20 sierpnia 1907 we wsi Sieliksa w powiecie penzeńskim obecnie w obwodzie penzeńskim, zm. 29 czerwca 1941 w Brześciu) – radziecki pogranicznik w randze porucznika (lejtnanta) i jeden z dowódców obrony twierdzy brzeskiej w 1941, w czasie sowieckiej okupacji tego polskiego miasta, uhonorowany pośmiertnie przez okupanta tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1965).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w mordwińskiej rodzinie chłopskiej. W 1921 stracił ojca. Skończył szkołę wiejską, od 15 listopada 1929 służył w Wojskach Pogranicznych OGPU ZSRR, był m.in. żołnierzem oddziałów pogranicznych w Białoruskim Okręgu Wojskowym, w tym w Timkowiczach. W marcu 1936 został starszyną, a w maju 1938 pomocnikiem naczelnika strażnicy granicznej, w 1939 otrzymał stopień młodszego lejtnanta i został przyjęty do partii komunistycznej. 17 lipca 1940 został naczelnikiem 9. strażnicy w obwodzie brzeskim, 25 lutego 1941 awansował na lejtnanta.

Po ataku Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 został jednym z dowódców obrony twierdzy brzeskiej, pierwszego dnia obrony wraz z pogranicznikami odparł 6 ataków wroga i dwukrotnie przechodził do kontrataku. Zginął po tygodniu walk. Jesienią 1942 Niemcy zamordowali jego matkę, żonę i trójkę dzieci.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Po wojnie przy szosie ustawiono pomnik-obelisk poświęcony Kiżewatowowi. Postanowieniem Rady Ministrów ZSRR z 30 maja 1958 jego imieniem nazwano jedną ze strażnic granicznych brzeskiego oddziału pogranicznego. Uchwałą Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 8 maja 1965 pośmiertnie nadano mu tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina. W 1967 jedną z ulic w Brześciu nazwano jego imieniem. Jego imieniem nazwano też jedną z ulic w Kobryniu. 15 sierpnia 1963 jego rodzinną wieś przemianowano na Kiżewatowo. W szkole ustawiono jego popiersie i otwarto poświęcone mu muzeum. W 1985 pośmiertnie nadano mu tytuł honorowego obywatela Brześcia i w Brześciu postawiono jego pomnik.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]