Andrzej Boguski

Andrzej (Stanisław) Boguski (Bogucki) z Boguszyc herbu Rawicz (zm. w 1651^[1]) – kasztelan sanocki w latach 1628–1651, łowczy sanocki w latach 1618–1628^[2], poseł, dziedzic na Rytarowicach i wsi Kopysno (na płn. od Rybotycz), Chrewt, Krywe, Olchowiec, Paniszczów, Tworylne, Grabownica i Bieniowice.

Jako senator wziął udział w sejmach: 1631, 1632 (III), 1635 (I), 1646 i 1647 roku^[3].

Był synem Macieja Boguskiego z Boguszyc, wojskiego i sędziego ziemi przemyskiej.

Miał brata Łukasza Boguskiego, dziedzica na Bylicach i Rogozinie, który miał syna też Andrzeja Boguskiego – łowczego sanockiego.

Pod koniec lat 20. XVII w. cała wieś Krywe stała się własnością kasztelana sanockiego – Andrzeja Boguskiego i zamieszkał postawionym w niej dworze.

Poseł na sejm 1623 roku z ziemi przemyskiej. Był posłem ziemi sanockiej na sejm 1628 roku^[2] i deputatem tego województwa na Trybunał Skarbowy Koronny w 1628 roku^[4]. W roku 1630 chłopi z Hulskiego i Zatwarnicy napadli na znajdujący się w Krywem jego dwór. Słudzy szlacheccy odnieśli rany, a posiadłość w m. Krywem i Chrewt została złupiona. Deputat z województwa ruskiego na Trybunał Główny Koronny w 1634/1635 roku. Był elektorem Władysława IV Wazy w 1632 roku^[5].

W 1651 r. po śmierci Andrzeja Boguskiego, dobra przeszły w ręce żony Marianny, a następnie jej córki o tym samym imieniu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Wierzbicki uważa, że umarł około 1651 roku.
↑ ^a ^b Kazimierz Przyboś. Reprezentacja sejmowa ziemi przemyskiej w latach 1573–1695, w: Rocznik Przemyski Tom 34 (1998), Nr 4, s. 22.
↑ Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 39.
↑ Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 277.
↑ Олексій Вінниченко, Депутати Коронного трибуналу 1632–1647 рр. // Вісник Львівського університету. Серія історична. Львів, 2009. Вип. 44, s. 293.

Adam Boniecki, Herbarz polski, Tom 1 t. 1 – 1987, s 223; Andrzej Boguski herbu Rawicz
Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., 1839, s. 200