Andrzej Danielewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Danielewski
generał brygady w st. spoczynku generał brygady w st. spoczynku
Data urodzenia

1962

Przebieg służby
Lata służby

1982–2018

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

1 pułk zmechanizowany
1 Brygada Pancerna
2 Korpus Zmechanizowany
Sztab Generalny Wojska Polskiego
9 Brygada Kawalerii Pancernej
20 Brygada Zmechanizowana
Dowództwo Wojsk Lądowych
DG RSZ

Stanowiska

• dowódca plutonu
• dowódca kompanii czołgów
• szef szkolenia – zastępca dowódcy w BP
• szef Wydziału Szkolenia DZ
• szef Oddziału Planowania Operacyjnego w KZ
• szef Oddziału Operacji Lądowych
• zastępca szefa Centrum Dowodzenia w DO RSZ
• konsultant ZPS w SG WP
• dowódca BKPanc
• dowódca BZ
• szef WPiZ w DWL
• zastępca szefa szkolenia WL – szefa WPiZ

więcej patrz tekst

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi Medal „Milito Pro Christo” Srebrny Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa”

Andrzej Henryk Danielewski (ur. 1962)[1][2]generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 9 Brygady Kawalerii Pancernej (2009–2010); dowódca 20 Brygady Zmechanizowanej (2010–2011); inspektor szkolenia Dowództwa Generalnego RSZ (2014–2018).

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1982 podjął studia wojskowe jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Pancernych, które ukończył w 1986 uzyskując dyplom inżyniera – dowódcy. W sierpniu tego roku był promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. W październiku 1986 otrzymał przydział do Wesołej, gdzie rozpoczął zawodową służbę wojskową na stanowisku dowódcy plutonu w 1 pułku zmechanizowanym, a następnie dowódcy kompanii czołgów. W 1994 ukończył studia w Akademii Obrony Narodowej, po czym służył w 1 Dywizji Zmechanizowanej na różnych stanowiskach, m.in. szefa szkolenia – zastępcy dowódcy 1 Brygady Pancernej (1995–1999), szefa Wydziału Szkolenia 1 Dywizji Zmechanizowanej (1999–2002). W 2003 został skierowany służbowo do Krakowa, gdzie objął funkcję szefa Oddziału Planowania Operacyjnego w sztabie 2 Korpusu Zmechanizowanego. W latach 2004–2007 był szefem Oddziału Operacji Lądowych. W 2007 został wyznaczony na stanowisko zastępcy szefa Centrum Dowodzenia w Dowództwie Operacyjnym Sił Zbrojnych. W latach 2008–2009 był konsultantem Zarządu Planowania Strategicznego w Sztabie Generalnym WP. W 2008 ukończył w AON podyplomowe studia polityki obronnej. W 2009 został wyznaczony na dowódcę 9 Brygady Kawalerii Pancernej[3].

15 sierpnia 2009 mianowany był na stopień generała brygady. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego[4]. W latach 2010–2011 sprawował obowiązki dowódcy 20 Brygady Zmechanizowanej[5]. W 2011 objął stanowisko szefa Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych w Dowództwie Wojsk Lądowych[6]. W 2012 do 2013 pełnił służbę na stanowisku zastępcy szefa szkolenia Wojsk Lądowych – szefa Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych[7][8]. W 2013 (czerwiec–sierpień) był szefem szkolenia Wojsk Lądowych[9][10]. Od sierpnia 2013 służył na stanowisku szefa Zespołu ds. Inspektoratu Szkolenia Grupy Organizacyjnej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[11][9]. 24 października 2013 został wyznaczony przez ministra obrony narodowej Tomasza Siemoniaka na Inspektora Szkolenia do powstającego 1 stycznia 2014 Dowództwa Generalnego RSZ[12]. Z dniem 1 stycznia 2014 pełnił służbę na stanowisko inspektora szkolenia Dowództwa Generalnego RSZ[9]. W dniu 17 sierpnia 2017 na poligonie w Drawsku Pomorskim jako koordynator szkolenia z komponentem kanadyjskim uczestniczył w zakończeniu wspólnego ćwiczenia Sił Zbrojnych Kanady z żołnierzami 25 Brygady Kawalerii Powietrznej pod kryptonimem „Maple Detachment”[13]. We wrześniu 2017 był zastępcą kierownika ćwiczenia „Dragon-17”[14]. Od 12 lutego do 16 lutego 2018 we Wrocławiu był współorganizatorem Głównej Konferencji Planistycznej do międzynarodowego ćwiczenia pod kryptonimem „Saber Strike-18”[15]. Na emeryturze angażuje się w działalności Klubu Generałów, gdzie m.in. 6 września 2023 był w składzie delegacji Klubu, która zwiedziła XXXI Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego w Kielcach[16][17].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

i inne

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyróżnienie od burmistrza Fromborka w kategorii „Przyjaciel Fromborka”[22].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2018, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2019, s. 13, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2014, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2015, 8; 9, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2013, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2014, s. 148, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2012, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 232, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2011, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012, s. 8, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2010, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2011, 8; 35; 54, ISSN 1734-2317.
  • Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2005, 2009, 2014

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]