Andrzej Hałas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Hałas
Data i miejsce urodzenia

18 października 1934
Poznań

Data i miejsce śmierci

17 października 2020
Wrocław

profesor nauk technicznych
Specjalność: elektronika próżniowa, technika próżni, technologia elektronowa
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Profesura

1983

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Andrzej Hałas (ur. 18 października 1934 w Poznaniu, zm. 17 października 2020 we Wrocławiu[1]) – elektronik, specjalista technologii próżniowych.

Studia na Wydziale Elektrycznym Szkoły Inżynierskiej rozpoczął w Poznaniu; po 5 semestrach wydział ten został przeniesiony na Wydział Łączności Politechniki Wrocławskiej i tutaj też uzyskał w 1957 dyplom; już od 1955 roku pełnił obowiązki zastępcy asystenta.

W latach 1956–1962 był kierownikiem pracowni we Wrocławskim Oddziale Przemysłowego Instytutu Elektroniki; w latach 1968–1977 wicedyrektorem, a od 1977 do 1981 dyrektorem Instytutu Technologii Elektronowej Politechniki Wrocławskiej. Od 1982 do 1987 pełnił obowiązki prorektora Politechniki Wrocławskiej. W 1983 roku nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1996 powołano na stanowisko profesora zwyczajnego. W latach 1978–1981 Andrzej Hałas pełnił obowiązki wicedyrektora Centrum Naukowo-Produkcyjnego Unitra-Dolam. Za swoją działalność odznaczony został: Krzyżem Kawalerskim oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Brązowym i Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej z Brylantem[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Hałas, Wrocław, 26.10.2020 – nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2020-10-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]