Andrzej Kłobuczyński
| Andrzej Franciszek | |
 Topór | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Andrzej |
| Dzieci |
Karol Andrzej |
Andrzej Franciszek Kłobuczyński lub Andreas Franz Klobuczinsky von Klobuczin (data urodzenia i śmierci nieznana, żył w XVII w.) – polski szlachcic herbu Topór, działacz kontrreformacji na Dolnym Śląsku, przyczynił się do rekatolicyzacji regionu, fundator kościołów.[1]
Przypuszczalnie syn Andrzeja Kłobuczyńskiego z Poznania. Od 1650 r. wstąpił na służbę księcia-biskupa wrocławskiego Karola Ferdynanda Wazy (1613-1655), biskupa płockiego i księcia opolskiego i raciborskiego. Został zarządcą dóbr biskupich w Przychowie i ufundował oraz wyposażył nowe kościoły katolickie w miejscowościach: Cerekwica, Szklary Górne i Żelazny Most[2]. Jego działania był związane z rekatolicyzacją (od 1653/1654 r.) dziedzicznych posiadłości wymarłych rodów piastowskich książąt śląskich, gdzie wcześniej oficjalnie panował luteranizm i kalwinizm[1].
W 1672 r. cesarz Leopold I Habsburg przyjął go do stanu rycerskiego Królestwa Czech, nadał nowy herb oraz majątki ziemskie w miejscowościach Sędzice, Małe Rynarcice, Gilów, Łękanów, Bogucin i Lubieszów. Jego potomkowie mieszkali na Dolnym Śląsku do połowy XIX w.[1]
Został pochowany przy ufundowanym przez siebie kościele w Żelaznym Moście[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Nobility.eu (Klobuczinsky (Kłobuczyński) von Klobuczin). [dostęp 2016-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-30)]. (niem.).
- ↑ IBF Kassel, Familienforschung Klobuk-Kłobuczyńscy. [dostęp 2016-01-17]. (niem.).
- ↑ Żelazny Most. Parafia pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mlecznie. [dostęp 2016-01-17].