Andrzej z Malborka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Andrzej z Malborka, Andreas de Marienburg, wykładowca wydziału artium Uniwersytetu Jagiellońskiego na przełomie XIV i XV wieku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Na uniwersytecie w Pradze uzyskał w 1391 bakalaureat, a w roku akademickim 1393/1394 magisterium na wydziale artium. W latach 1399-1401 był w praskiej uczelni egzaminatorem, po czym przybył do Krakowa. W Akademii Krakowskiej kontynuował studia w dziedzinie teologii, będąc pierwszym bakałarzem teologii na tej uczelni; około 1408 uzyskał stopień magistra teologii. Przez trzy semestry - zimowy roku akademickiego 1403/1404, letni 1412 oraz zimowy 1412/1413 - pełnił funkcję dziekana wydziału artium w Krakowie.

W 1414 przeniósł się na dalsze studia i wykłady na Uniwersytet Wiedeński. W tym samym roku został prepozytem warmińskiej kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście. Pełnił tę funkcję do około 1426.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Filozofia w Polsce. Słownik pisarzy, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1971, s. 11
  • Anneliese Birch-Hirschfeld Triller, Marian Borzyszkowski, Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. i 1772-1811, w: Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście (pod redakcją Jana Guzowskiego), Wyższe Seminarium Duchowne Metropolii Warmińskiej "Hosianum", Olsztyn 1999, s. 9