Ángel Romano
Pełne imię i nazwisko |
Alfredo Ángel Romano | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 sierpnia 1893 | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
22 sierpnia 1972 | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Alfredo Ángel Romano (ur. 2 sierpnia 1893 w Montevideo, zm. 22 sierpnia 1972 tamże) – urugwajski piłkarz występujący jako lewoskrzydłowy.
W trakcie kariery Romano występował przede wszystkim jako lewoskrzydłowy, często też pełnił funkcję lewego łącznika, a niekiedy nawet środkowego napastnika. Wyróżniał się wyszkoleniem technicznym, a do legendy przeszły jego zwody nazwane fintas diabluras. Charakterystycznym atrybutem Romano, była ciemna czapka z białą plecionką, w której zawsze występował[1].
W latach 80. XX wieku został wybrany przez czytelników urugwajskiego El Diario do jedenastki wszech czasów reprezentacji Urugwaju[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]W 1910 roku Romano rozpoczął karierę w Nacional, ale już po roku zmienił klub, odchodząc do CURCC. Następnie – wraz z Juanem Delgado i Jose Benincasą – przez rok występował w drużynie ówczesnego beniaminka pierwszej ligi argentyńskiej – Boca Juniors[1]. Od roku 1915, aż do końca swej kariery w 1930 rok grał dla Nacional, dla którego rozegrał 388 spotkań i zdobył 164 bramki, zdobywając przy tym osiem tytułów mistrza Urugwaju[1].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W reprezentacji Urugwaju występował od 1911 do 1927 rok, rozgrywając 68 oficjalnych meczów i 57 nieoficjalnych (łącznie 125), w których zdobył 28 bramek. Podczas Igrzysk Olimpijskich w 1924 roku zdobył wspólnie z reprezentacją złoty medal. Aż sześć razy (w 1916, 1917, 1920, 1923, 1924 i 1926) wygrał turniej Copa América, co do dziś jest niepobitym rekordem[2]. W sumie wystąpił aż w dziewięciu turniejach o mistrzostwo Ameryki Południowej (w trzech turniejach nie został mistrzem: 1919 – wicemistrz, 1921 – trzeci, 1922 – trzeci).
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]CURCC[3]
- Primera División: 1911
Nacional[3]
- Primera División: 1915, 1916, 1917, 1919, 1920, 1922, 1923, 1924
Reprezentacja Urugwaju[3]
- Copa America: 1916, 1917, 1920, 1923, 1924, 1926
- Złoty medal Igrzysk Olimpijskich: 1924
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Tomasz Wołek Copa America, Katowice 1995 str. 15–16 (tom 13 cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji).
- ↑ Ken Salmon , Angel Romano, the most decorated player in history [online], 22 lutego 2021 [dostęp 2021-11-16] (ang.).
- ↑ a b c Ángel Romano, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–sukcesy) [dostęp 2021-11-16] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910–1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, s. 15–16
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1924
- Piłkarze nożni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924
- Reprezentanci Urugwaju w piłce nożnej
- Piłkarze CA Boca Juniors
- Piłkarze Club Nacional de Football
- Uczestnicy Copa América 1916
- Uczestnicy Copa América 1917
- Uczestnicy Copa América 1919
- Uczestnicy Copa América 1920
- Uczestnicy Copa América 1921
- Uczestnicy Copa América 1922
- Uczestnicy Copa América 1923
- Uczestnicy Copa América 1924
- Uczestnicy Copa América 1926
- Urugwajscy medaliści olimpijscy
- Urugwajscy piłkarze na igrzyskach olimpijskich
- Ludzie urodzeni w Montevideo
- Urodzeni w 1893
- Zmarli w 1972
- Królowie strzelców Copa América
- Zdobywcy Copa América