Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924
| |
 IO 1920
|
|
|---|---|
| Stolica igrzysk | |
| Liczba ekip |
44 |
| Liczba sportowców |
3092 (2956 mężczyzn i 136 kobiet) |
| Liczba konkurencji |
126 w 19 dyscyplinach |
| Otwarcie | |
| Oficjalne otwarcie |
Gaston Doumergue (prezydent Francji) |
| Zamknięcie | |
| Przysięga olimpijska |
Géo André (sportowcy) |
| Stadion | |
VIII Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska VIII Olimpiady) rozegrane zostały w Paryżu we Francji między 4 maja a 27 lipca 1924 roku. Paryż był organizatorem igrzysk po raz drugi, było to jednocześnie pożegnanie się z działalnością w MKOl twórcy nowożytnych igrzysk barona Pierre’a de Coubertina. Na terenach Racing Club wybudowano nowoczesny stadion olimpijski na ponad 60 tysięcy widzów, obok stadionu po raz pierwszy powstała wydzielona wioska olimpijska[1]. Do udziału w imprezie (po absencji na poprzednich igrzyskach) zaproszono sportowców Austrii, Bułgarii, Turcji i Węgier, znów jednak nie dopuszczono reprezentacji Niemiec, a oficjalny komunikat informował, że organizatorzy nie są w stanie sportowcom tego kraju zapewnić pełnego bezpieczeństwa.
Były to pierwsze Igrzyska Olimpijskie, w których udział wzięły reprezentacje Ekwadoru, Filipin, Haiti, Irlandii, Litwy, Meksyku i Urugwaju, a pierwsze letnie dla Polski i Łotwy, które to wzięły udział w zimowych Igrzyskach 1924.
Państwa uczestniczące
[edytuj | edytuj kod]
Argentyna
Australia
Austria
Belgia
Brazylia
Bułgaria
Chile
Czechosłowacja
Dania
Królestwo Egiptu
Ekwador
Estonia
Filipiny
Finlandia
Francja
Grecja
Haiti
Hiszpania
Holandia
Indie Brytyjskie
Irlandia
Japonia
Królestwo SHS
Kanada
Kuba
Litwa
Luksemburg
Łotwa
Meksyk
Monako
Norwegia
Nowa Zelandia
Polska
Portugalia
Rumunia
Stany Zjednoczone
Szwajcaria
Szwecja
Turcja
Urugwaj
Węgry
Wielka Brytania
Włochy
Południowa Afryka
Na igrzyskach w Paryżu zadebiutowało 9 państw: Ekwador, Filipiny, Haiti, Irlandia, Litwa, Łotwa, Meksyk, Polska i Urugwaj.
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Dyscypliny pokazowe
[edytuj | edytuj kod]Udział Polaków
[edytuj | edytuj kod]W olimpiadzie po raz pierwszy w historii udział wzięła liczna reprezentacja Polski. Na igrzyska wyjechała 81-osobowa ekipa polskich sportowców. Aby sfinansować koszt ich wyjazdu przeprowadzona została społeczna zbiórka pieniędzy, która znacznie przewyższyła subwencję państwową na ten cel[2]. Jedyną kobietą startującą w polskiej ekipie była szpadzistka Wanda Dubieńska. Polacy wzięli udział w 10 dyscyplinach sportu: boksie, jeździectwie, kolarstwie, lekkiej atletyce, strzelectwie, szermierce, wioślarstwie, zapasach i żeglarstwie, z czego największe sukcesy odnieśli kolarze i jeźdźcy[2]. Wacław Okulicz-Kozaryn zajął 7. miejsce w zapasach w wadze średniej. Żadnego punktowanego miejsca nie zdobyli lekkoatleci. Słabo wypadli również pozostali zawodnicy piłkarze, bokserzy i wioślarze[2].
Medale zdobyte przez Polaków
[edytuj | edytuj kod]
Srebrne
[edytuj | edytuj kod]
- Józef Lange, Jan Łazarski, Tomasz Stankiewicz, Franciszek Szymczyk – kolarstwo, wyścig torowy na dystansie 4 km, 5:23,0 min
Brązowe
[edytuj | edytuj kod]
- Adam Królikiewicz (koń – Picador) – jeździectwo, konkurs skoków, 10 pkt.
Statystyka medalowa
[edytuj | edytuj kod]| Klasyfikacja medalowa | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Lp. | Państwo | złoto | srebro | brąz | razem |
| 1 |  Stany Zjednoczone
|
45 | 27 | 27 | 99 |
| 2 |  Finlandia
|
14 | 13 | 10 | 37 |
| 3 |  Francja
|
13 | 15 | 10 | 38 |
| 4 |  Wielka Brytania
|
9 | 13 | 12 | 34 |
| 5 |  Włochy
|
8 | 3 | 5 | 16 |
| 6 |  Szwajcaria
|
7 | 8 | 10 | 25 |
| 7 |  Norwegia
|
5 | 2 | 3 | 10 |
| 8 |  Szwecja
|
4 | 13 | 12 | 29 |
| 9 |  Holandia
|
4 | 1 | 5 | 10 |
| 10 |  Belgia
|
3 | 7 | 3 | 13 |
| ... | ... | ... | ... | ... | ... |
| 22 |  Polska
|
0 | 1 | 1 | 2 |
| Zobacz pełną klasyfikację medalową | |||||
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W. Lipniacki, A. Miller: Od Aten do Melbourne 1896-1956. Warszawa: Sport i Turystyka, 1957, s. 10.
- ↑ a b c Praca zbiorowa: Kronika sportu. Warszawa: Chronik Verlag, 1993, s. 320-321. ISBN 83-900331-8-6.
- ↑ Odbyły się w 2021