Anne-César de La Luzerne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anne-César de La Luzerne

Anne-César, kawaler (Chevalier) de La Luzerne (1741-1791) – francuski dyplomata i wojskowy.

Wielu przedstawicieli jego rodziny służyło jako urzędnicy królewscy. Początkowo adiutant (Aide de camp) marszałka de Broglie (François Marie de Broglie). Urodzony w 1741 roku w Paryżu, Anne-César wstąpił do armii i wyróżnił się jako oficer podczas wojny siedmioletniej. W roku 1762 osiągnął stopień generała-majora.

Bawaria[edytuj | edytuj kod]

Od 15 stycznia 1777 do 15 lipca 1778 był francuskim ambasadorem na dworze bawarskim w Monachium. Wolfgang Amadeus Mozart wspomina o nim w liście z 2 października 1777 roku.

Stany Zjednoczone[edytuj | edytuj kod]

W latach 1779-1787 sprawował urząd ambasadora Francji w USA, (przybył tam razem z markizem de La Fayette zastępując Conrada-Alexandra Gérarda – pierwszego ambasadora Paryża do tego kraju.

Jego siedzibą było najważniejsze wówczas miasto amerykańskie Filadelfia. Często dawał wyraz swej sympatii dla Amerykanów. W 1780 La Luzerne został poproszony o przysłanie okrętów francuskiej marynarki wojennej na pomoc rewolucjonistom. Uczyniwszy to zapewnił przychylne stanowisko Madrytu wobec Amerykanów i ich rewolucyjnego ustawodawstwa. Także w 1780 pożyczył z własnych funduszy dużą sumę na zakup żywności dla oddziałów armii kolonialnej. W zamian Kongres USA obiecał mu w 1782 roku, że nie zawrze osobnego pokoju z Brytyjczykami, zanim ci nie zawiera pokoju z Francją. Wielokrotnie wspomniany w Benjamin Franklin's Papers. Wspierał Rewolucję Amerykańską i należał do Society of the Cincinnati. Hrabstwo Luzerne w Pensylwanii jest nazwane na jego cześć. Był bardzo ceniony przez kolonistów[potrzebny przypis]. W 1789 roku prezydent George Washington polecił, by sekretarz stanu Thomas Jefferson wysłał doń specjalny list z oficjalnymi podziękowaniami za pomoc sprawie amerykańskiej rewolucji.

Powrót[edytuj | edytuj kod]

W roku 1783 powrócił do Europy. W 1788 został ambasadorem w Wielkiej Brytanii. Zmarł w Londynie 14 września 1791 roku podczas pełnienia tej funkcji.

Chrétien-Guillaume de Lamoignon de Malesherbes był jego wujem. Jego krewnymi byli też: minister floty César Henri, hrabia de La Luzerne i César Guillaume de la Luzerne.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • W.A. Mozart, Listy, Warszawa PWN 1991,s. 153.