Anne Hathaway (żona Williama Shakespeare’a)
| |
| Data urodzenia |
1556 |
|---|---|
| Data śmierci |
1623 |
Anne Hathaway (ur. 1556, zm. 1623) – żona Williama Shakespeare’a.
Dom rodzinny
[edytuj | edytuj kod]
Dzieciństwo spędziła w okolicach Stratford-upon-Avon, podobnie jak jej mąż. Jej domu nie można jednoznacznie nazwać typową wiejską chatą, gdyż znajduje się tam dwanaście pokoi, z kilkoma sypialniami i rozległym ogrodem. Współcześnie znajduje się tam niewielkie muzeum.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Niewiele wiadomo o jej dorastaniu. Ich ślub miał miejsce w 1582. Anne miała wtedy 26 lat, Shakespeare zaś 18. Wiadomo, że była w ciąży.
Mieli trójkę dzieci: Susannę (ur. w 1583) i bliźnięta o imionach Hamnet i Judith, urodzone w 1585.
Mimo że mieli trójkę dzieci, nie widywali się często – Shakespeare mieszkał w Londynie, podczas gdy jego żona, razem z dziećmi w Stratford. Co więcej, istnieją podejrzenia, że ich małżeństwo było wymuszone ciążą[1][2], a pisarz nigdy nie był z niego zadowolony. W swoim testamencie zapisał żonie drugie najlepsze łóżko (taki zapis nie odbiegał od normy; w czasach Shakespeare’a większość majątku zostawiano w spadku dzieciom, w nadziei, że będą się opiekować rodzicami). Angielskie określenie „second best bed” nie powinno wzbudzać pejoratywnych skojarzeń, ponieważ wedle angielskich obyczajów, najlepsze łóżko było rezerwowane dla gości[3]. Jednocześnie Shakespeare pozostawił część swoich oszczędności kolegom: Johnowi Hemingesowi, Richardowi Burbage’owi oraz Henry’emu Condellowi, prosząc w testamencie, aby zakupili sobie obrączki dla zademonstrowania łączącej ich przyjaźni.
Niemniej jednak, Shakespeare, po odejściu na emeryturę, postanowił zamieszkać w Stratford, nie w Londynie. Poza tym, archiwa podają, że żonom w spadku często pozostawiano części wyposażenia domu, takie jak łóżka, większość majątku powierzano zaś dzieciom, w nadziei, że będą opiekować się matką.
Odniesienia do Anne w dziełach Shakespeare’a
[edytuj | edytuj kod]Anne pojawia się w 145 sonecie, pod słowami 'hate away'[4]. Wielu badaczy uważa także, że pierwowzorem złośnicy z Poskromienia złośnicy była właśnie żona Shakespeare’a[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Shakespeare's Wife and Marriage. Shakespeare Birthplace Trust. [dostęp 2025-01-06].
- ↑ Marriage of Shakespeare. [dostęp 2007-01-25]. (ang.).
- ↑ The Second Best Bed. Shakespeare Birthplace Trust. [dostęp 2025-01-05].
- ↑ Shakespeare’s First Poem: Sonnet 145 [online] [dostęp 2007-02-15] (ang.).
- ↑ Shakespeare's Wife and Marriage. Shakespeare Birthplace Trust. [dostęp 2025-01-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leslie Dunton-Downer, Alan Riding: Szekspir. Warszawa: Hachette Livre, 2005. ISBN 83-7184-496-4.