Anoa górski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anoa górski
Bubalus quarlesi
(Ouwens, 1910)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ssaki

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate[1]

Podrodzina

bawoły[1]

Plemię

Bovini

Rodzaj

wół[1]

Gatunek

anoa górski[1]

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Anoa górski[1] (Bubalus quarlesi) – najmniejszy gatunek bawołu z rodziny ssaków krętorogich, z rodzaju Bubalus. Żyją w Azji południowo-wschodniej, w górskich, wilgotnych lasach Celebes i na sąsiednich wyspach. Pierwsze zapisy o ich istnieniu pochodzą z 1827 roku. Anoa dorastają do metra wysokości i osiągają wagę 150-300 kg. Mają sierść ciemnobrązową lub czarną, rogi krótkie, skierowane do tyłu. W miocie rodzi się 1-2 młodych. W środowisku naturalnym zwierzętom tym grozi wyginięcie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 180. ISBN 978-83-88147-15-9.
  2. Bubalus quarlesi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Harold G Cogger, David Kirshner, Ewa Świątkowska, Paweł Świątkowski, George Archibald: Zwierzęta : ssaki, ptaki, gady, płazy : encyklopedia. Warszawa: Elipsa, 1999, s. 206-207. ISBN 83-85152-34-2.