Antagonista (farmakologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sposób i natężenie odpowiedzi w zależności od rodzaju substancji chemicznej i jej stężenia (full agonist – pełny agonista; partial agonist – częściowy agonista; neutral antagonist – neutralny antagonista; inverse agonistodwrotny agonista)

Antagonista (z gr. antagōnisma, czyli „opozycja”) – w farmakologii termin o dwóch znaczeniach:

  • substancja blokująca normalną pracę receptora
  • lek o działaniu przeciwnym do innego leku.

Antagonisty[a] to leki mające powinowactwo do receptora, ale niemające aktywności wewnętrznej. Mogą osłabiać lub znosić działanie agonisty. Wyróżnia się antagonizm konkurencyjny (kompetycyjny), niekonkurencyjny (niekompetycyjny) i czynnościowy, a także chemiczny, funkcjonalny, receptorowy oraz dyspozycyjny.

Antagonizm międzylekowy powoduje hamowanie lub wzajemne znoszenie działania danych leków[5].


Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Taka jest poprawna forma (nie: antagoniści), gdyż termin antagonista jest tu rzeczownikiem nieosobowym rodzaju męskiego, w liczbie mnogiej przyjmującym rodzaj męskorzeczowy[1][2][3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Miodek, Antagoniści, antagonisty, a może antagony, „Wiedza i Życie”, listopad 1996 [zarchiwizowane z adresu 2018-07-11].
  2. antagonisty i agonisty. [w:] Poradnia językowa [on-line]. PWN, 2011-01-20. [dostęp 2015-02-17].
  3. Z. Saloni, M. Woliński, R. Wołosz, W. Gruszczyński, D. Skowrońska: antagonista mięsień lub ząb. [w:] Słownik gramatyczny języka polskiego [on-line]. [dostęp 2017-05-13].
  4. Joannna Raczak-Gutknecht: Ocena farmakologiczna udziału receptorów α2-adrenergicznych w efektach mydriatycznych pochodnych imidazoliny.... Gdański Uniwersytet Medyczny, 2017. s. 18. [dostęp 2018-12-14].
  5. Łukasz J. Krzych, Piotr Łój, Interakcje międzylekowe podczas terapii lekami przeciwarytmicznymi, „Kardiologia po Dyplomie”, 2018 (2).