Antena ferrytowa
Wygląd
Antena ferrytowa – rodzaj anteny działającej na zasadzie sprzężenia z polem magnetycznym fali elektromagnetycznej. Ma postać cewki nawiniętej na wydłużony rdzeń ferrytowy. Cewka ta może być sprzężona z obwodem rezonansowym odbiornika lub stanowić jego część.
Anteny ferrytowe stosowane są zwykle w zakresie fal długich, średnich i krótkich. Są to anteny kierunkowe, a największa skuteczność mają one, gdy fala pada w kierunku prostopadłym do osi pręta ferrytowego.
Antena ferrytowa zazwyczaj stanowi również indukcyjność obwodu rezonansowego LC, służącego do dostrojenia odbiornika do pożądanej częstotliwości stacji radiowej[1].
Długość skuteczną anteny ferrytowej (wyrażoną w metrach) można obliczyć ze wzoru:
gdzie:
- N – liczba zwojów,
- S – powierzchnia przekroju poprzecznego cewki [m²],
- μ – przenikalność magnetyczna rdzenia,
- λ – długość fali [m].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Szczegółowy opis działania odbiornika superheterodynowego [online], www.stareradia.pl [dostęp 2021-04-12] .