Antigonon cienkoogonkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antigonon cienkoogonkowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

antigonon

Gatunek

antigonon cienkoogonkowy

Nazwa systematyczna
Antigonon leptopus Hook. & Arn.
Bot. Beechey Voy. 308 1838[3]
Synonimy
  • Antigonon amabie K.Koch
  • Antigonon cinerascens M.Martens & Galeotti
  • Antigonon cordatum M.Martens & Galeotti
  • Antigonon platypus Hook. & Arn.
  • Corculum leptopus Stuntz[3]

Antigonon cienkoogonkowy[4] (Antigonon leptopus Hook. & Arn.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych (Polygonaceae Juss.). Występuje naturalnie w Meksyku i Ameryce Centralnej, jednak został naturalizowany na całym świecie w strefach tropikalnej i podzwrotnikowej[5][6]. Sadzony jest jako roślina ozdobna i jadalna, łatwo dziczeje z upraw[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiatostany
Pokrój
Bylina dorastająca do 15 m wysokości. Pędy są owłosione, pnące, nieco drewniejące od dołu[6].
Liście
Blaszka liściowa ma kształt od owalnego do owalnie trójkątnego. Mierzy 5–14 cm długości oraz 4–10 cm szerokości, ma sercowatą nasadę i wierzchołek od ostrego do długo spiczastego. Ogonek liściowy jest owłosiony i osiąga 10–25 mm długości[6].
Kwiaty
Zebrane w grona dorastające do 4–20 cm długości, rozwijają się w kątach pędów lub na ich szczytach. Listki okwiatu mają kształt od owalnego do eliptycznego i różową barwę, mierzą do 4–8 mm długości[6]. Pręcików jest 8 i do połowy są zrośnięte[4].
Owoce
Niełupki o kształcie trójkątnie stożkowatym[4], osiągają 8–12 mm długości[6]. Zamknięte są w trwałym, rozrastającym się w czasie owocowania okwiecie[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w lasach, na stokach oraz brzegach rzek[6]. Rozwija się szybko i plątaniną pędów w krótkim czasie pokrywa podporę. Kwitnie przez cały rok[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ma zastosowanie w ogrodnictwie. Bulwy osiągające do 4 kg wagi zawierają dużo skrobi i są jadalne[6]. W Tajlandii spożywa się także panierowane i smażone młode liście i kwiaty[4]. Kwiaty są bardzo aromatyczne – uzyskuje się z nich miód o ciemnej barwie[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Antigonon leptopus Hook. & Arn.. The Plant List. [dostęp 2017-02-02]. (ang.).
  4. a b c d e f g Jens G. Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Warszawa: Horyzont, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, 2002, s. 200. ISBN 83-7311-378-9.
  5. Discover Life: Point Map of Antigonon leptopus. Encyclopedia of Life. [dostęp 2017-02-02]. (ang.).
  6. a b c d e f g h Antigonon leptopus. Plantes & botanique. [dostęp 2017-02-02]. (fr.).