Przejdź do zawartości

Antoni Bronisław Stadnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Bronisław Stadnicki
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Stadniccy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1874
Wielka Wieś

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1906
Kair

Ojciec

Jan Stadnicki

Matka

Bogumiła z domu Łubieńska

Antoni Bronisław Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 5 lipca 1874 w Wielkiej Wsi, zm. 29 listopada 1906 w Kairze) – polski ziemianin, podróżnik, literat, dyplomata w służbie austro-węgierskiej.

Był synem Jana Stadnickiego i Bogumiły z domu Łubieńskiej. Miał rodzeństwo:

  • Andrzeja (ok. 1872–1916)
  • Bogumiłę (ok. 1872–1933)
  • Marię Kunegundę (1876–1910, późniejszą Mańkowską)
  • Bernarda (1879–1904), oficera armii belgijskiej
  • Joannę Krystynę (1879–1923), późniejszą żonę Jana Stadnickiego (1879–1923), która odziedziczyła Wielką Wieś
  • Jana Krzysztofa (ur. w 1881, zmarłego w dzieciństwie).

Nie założył rodziny.

Po ukończeniu studiów w Akademii Orientalnej w Wiedniu (1892–1897) rozpoczął służbę dyplomatyczną. Pracował kolejno: w Sarajewie (jako elew konsularny w latach 1897–1898), w Tangerze (gdzie otrzymał nominację na konsula), w Meksyku (w latach 1902–1903) i Kairze (jako chargé d’affaires od 1903 roku).

Był autorem wielu reportaży ze swoich podróży.

Został pochowany w grobowcu rodzinnym w Wojniczu. W tamtejszym kościele znajduje się poświęcone mu epitafium.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]