Antoni Juściński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Juściński
Ilustracja
Antoni Juściński (1928)
Data urodzenia

13 czerwca 1858

Data śmierci

30 maja 1930

Żona

Stefania Jordan

Dzieci

Felicjan Bogdan Juściński

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Antoni Juściński (ur. 13 czerwca 1858, zm. 30 maja 1930) herbu Ślepowron – polski ziemianin, działacz społeczny

Grobowiec Juścińskich

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Legitymował się herbem szlacheckim Ślepowron[1]. Posiadał majątek na ziemi rosyjskiej, który sprzedał i przybył do miejscowości Olszanica w Galicji[1]. Tam jego żoną została Stefania, córka pochodzącego z Zakliczyna Józefa Jordana, właściciela dóbr Olszanica i Rudenka, marszałka powiatu liskiego[1]. W 1905 wybudował nowy pałac w Olszanicy z przeznaczeniem na pensjonat wczasowy[1][2][3][4]. W 1911 był detaksatorem oddziału okręgowego w Lesku Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego z siedzibą we Lwowie[5]. Pełnił funkcję przewodniczącego oddziału liskiego Towarzystwa Gospodarskiego[6].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w latach 20. nadal zamieszkiwał w Olszanicy[7]. Był ziemianinem, działał społecznie[7][8]. Był prezesem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego w Lesku[9].

30 kwietnia 1927 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za pracę narodową i wydatne przyczynienie się do rozwoju rolnictwa”[10][11].

Został pochowany w grobowcu rodzinnym przy kościele św. Stanisława Biskupa w Uhercach Mineralnych. Spoczęła tam też jego żona Stefania z domu Jordan (1865-1936). Jego synem był inż. (Felicjan) Bohdan Juściński, ostatni właściciel dóbr olszanickich[7][12] i podobnie jak ojciec, również prezes OTR[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Historia. palacbiesa.pl. [dostęp 2016-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)].
  2. ↑ Historia i opis. atlasrezydencji.pl. [dostęp 2016-07-08].
  3. ↑ Opis. ogrody.podkarpackie.travel. [dostęp 2016-07-08].
  4. ↑ Olszanica: Pałacyk Jordanów. bieszczady.land. [dostęp 2016-07-08].
  5. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 947.
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 1017.
  7. ↑ a b c Wiadomości bieżące. „Gospodarz”, s. 4, Nr 8 z 15 maja 1927. 
  8. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom III. Samorząd, oświata, organizacje, instytucje. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2018, s. 284. ISBN 978-83-60380-41-3.
  9. ↑ Józef Budziak: Dzieje Leska 1918–1939. Lesko: BOSZ, 2001, s. 95–96. ISBN 83-87730-31-9.
  10. ↑ M.P. z 1927 r. nr 100, poz. 246.
  11. ↑ Odznaczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 103, s. 1, 6 maja 1927. 
  12. ↑ Zadowoleni / Pensjonaty i pokoje wynajmuje. „Nasze Zdroje i Letniska”, s. 35–36, Nr 3 z 1939. 
  13. ↑ Józef Budziak: Dzieje Leska 1918–1939. Lesko: BOSZ, 2001, s. 96. ISBN 83-87730-31-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Juściński&oldid=70228679”