Antoni Płanik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Płanik
Baca
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1906
Wierzchosławice

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1978
Żywiec

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami

Antoni Płanik ps. "Roman", "Lech", "Baca" (ur. 11 marca 1906 w Wierzchosławicach[1], zm. 20 kwietnia 1978 w Żywcu[2][1]) – kapitan Wojska Polskiego, komendant obwodu AK w Żywcu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1922 ukończył Państwowe Gimnazjum w Tarnowie[1]. W latach 30. pracował jako zawiadowca na stacji kolejowej w Zwardoniu[1]. Podczas okupacji został zaangażowany w działalność podziemia, wykorzystując swoje stanowisko m.in. do zabezpieczania przerzutów łączników przez Zwardoń[1]. W 1940 został członkiem komendy obwodu żywieckiego ZWZ (po 1942 - AK)[1].

W marcu 1942 objął stanowisko komendanta obwodu[1]. W związku z całkowitą dekonspiracją Inspektoratu Bielskiego jesienią 1942 i rozbiciem tamtejszych struktur podziemnych przez gestapo, Płanik, objęty listem gończym, musiał pozostawać w ukryciu[1]. Koordynował wówczas powolną odbudowę struktur podziemnych, ostatecznie formując oddział o krypt. "Garbnik" składający się z trzech drużyn partyzanckich[1]. Równocześnie pełnił podziemne funkcje cywilne, będąc członkiem Sądu Specjalnego Komisji Obwodu Żywieckiego oraz Delegatury Rządu na tenże obwód[1].

Na wiosnę 1945 koordynował lokalnie akcję "Burza"; następnie, poszukiwany przez NKWD, pozostał w podziemiu[1]. Ujawnił się dopiero w październiku 1945, za upoważnieniem Komendanta Okręgu Śląskiego AK - Zygmunta Janke "Waltera"[1].

W latach 1946-1950 pracował jako nauczyciel[1]. Od 1950 do 1952 był ekonomistą Zarządu Inwestycji Budowy Zbiorników w Czorsztynie[1]. W 1952 aresztowany pod zarzutem działalności antypaństwowej; z aresztu wyszedł dopiero w 1955 roku[1]. W 1957 oczyszczony ostatecznie z zarzutów, otrzymał odszkodowanie od Skarbu Państwa[1]. W 1962 podjął pracę jako ekonomista w Zarządzie Inwestycji Budowy Zbiorników Wodnych w Żywcu[3]. Od 1963 był członkiem ZBoWiD[3]. W latach 1963-1972 pracował w Spółdzielni Inwalidów "Jedność" w Żywcu[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Blitz i inni, Słownik biograficzny Żywiecczyzny. Tom I, Żywiec: Spółdzielnia wydawnicza Gazeta Żywiecka, 1995, s. 167-168, ISBN 83-902605-1-4.