Antoni Turowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Turowski
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1896
Grabowo

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1920
pod Antonowką

Przebieg służby
Lata służby

1918–1920

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

9 pułk ułanów

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Antoni Turowski (ur. 14 sierpnia 1896 w Grabowie pow. Szczuczyn, zm. 3 czerwca 1920 pod Antonówką na Podolu) – podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Hipolita i Karoliny z Wojciechowskich. Absolwent szkoły ludowej i kursów piekarniczych. Członek Polskiej Organizacji Wojskowej[1].

W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego z przydziałem do 3 szwadronu 9 pułku Ułanów Małopolskich. W jego szeregach walczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Podczas walk z 1 Armią Konną Siemiona Budionnego poległ w walce pod Antonówką, gdy usiłował ratować rannego kolegę[1]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 154.
  2. Tatara 1929 ↓, s. 32.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]