Antoni Wajwód
Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1905 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
między 6 |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Antoni Wajwód (ur. 22 grudnia 1905 w Petersburgu, zm. między 6 a 12 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski malarz i grafik.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Andrzeja i Jadwigi z Hrehorowiczów. Ukończył gimnazjum w Petersburgu. W 1918 po śmierci ojca razem z matką i siostrą przeniósł się do Warszawy. Zarabiał na swoje utrzymanie pracując w warsztatach ślusarskich, równocześnie uczył się w Szkole Rzemieślniczej, a następnie ukończył trzy kursy w Dziennej Szkole Sztuk Zdobniczych. W 1926 rozpoczął studia pod kierunkiem prof. Karola Tichego w Szkole Sztuk Pieknych, gdzie poznał swoją przyszłą żonę (od 26 maja 1934) Jadwigę Hładki oraz Edwarda Manteuffla-Szoege. We troje w 1933 założyli Warszawskie Atelier Grafiki Dekoracyjno-Reklamowej „Mewa”[1]. Studiował również przedmioty uzupełniające tj. kreślenie, perspektywę, anatomię i historię sztuki. Po drugim roku przeniósł się do pracowni prof. Tadeusza Pruszkowskiego. Po ukończeniu studiów został członkiem Loży Wolnomalarskiej i Koła Artystów Grafików Reklamowych (KAGR) oraz tworzył malarstwo użytkowe.
W połowie 1934 „Mewa” otrzymała prestiżowe zamówienie na dekorację części wnętrz pierwszego polskiego transatlantyku MS Piłsudski, Antoni Wajwód razem z Edwardem Manteufflem-Szoege wykonał dekorację „Miasta Polski” w jadalni B na pokładzie A oraz malowidła olejne Noe zwołujący zwierzęta w sypialni dziecięcej. W sali balowej klasy turystycznej umieszczono wykonane przez nich cztery panneau Znaki Zodiaku. Od 1935 również z Manteufflem-Szoege rozpoczął współpracę z wydawnictwem Jakuba Przeworskiego, dla którego projektowali okładki i obwoluty książek. W tym samym czasie rozpoczął też, jako członek „Mewy”, projektowanie okładek wznowionego miesięcznika „Skamander”. Nieregularnie tworzył papieroplastyczne dekoracje do witryny „Wiadomości Literackich”.
W 1937 z Edwardem Manteufflem-Szoege wyjechał do Paryża, gdzie przygotowali siedem plansz prezentujących osiągnięcia gospodarcze kraju do Pawilonu Polskiego na Międzynarodowej Wystawie „Sztuka i Technika”, za co otrzymali Grand Prix[2]. Po 1937 tworzył plakaty propagandowe, okładki i obwoluty książkowe oraz papieroplastykę, był sekretarzem KAGR[3].
Podczas okupacji niemieckiej razem z żoną byli związani z prowadzonym przez Karola Tchorka Salonem Sztuki „Nike”. Oboje zginęli podczas powstania warszawskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Magdalena Zdrenka "Historia Polskiego Projektowania I" Graffus 11 września 2012
- ↑ Wajwód Antoni, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-09-17] .
- ↑ "Polska historia dobrego projektowania • Koło Artystów Grafików Reklamowych", Signs Portal polskiej reklamy wizualnej
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Wajwód – plakaty w bibliotece Polona
- Antoni Wajwód – zestaw plakatów, Artvee