Karol Tichy
.jpg) Karol Tichy (przed 1923) | |
| Imię i nazwisko |
Karol Józef Tichy |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1871 |
| Data i miejsce śmierci |
26 lub 27 listopada 1939 |
| Narodowość | |
| Alma Mater |
Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Pięknych w Paryżu, Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Karol Józef Tichy (ur. 2 lutego 1871 w Bursztynie, zm. 26 lub 27 listopada 1939 w Warszawie)[1] – polski malarz i projektant, tworzący w stylu secesji, pedagog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po uzyskaniu matury podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz malarskie (1889–1890) w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Edukację artystyczną kontynuował w Monachium oraz w École des beaux-arts w Paryżu[2].
Zajmował się głównie sztuką użytkową; projektował wnętrza, tkaniny, meble i ceramikę (jeden z pionierów nowoczesnej ceramiki artystystycznej w Polsce)[1][2]. Był współzałożycielem Spółdzielni Artystów „Ład” (1926)[1] oraz członkiem krakowskiego towarzystwa artystycznego Polska Sztuka Stosowana (1901–1914)[2].
Od 1904 był wykładowcą Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie prowadził pracownię malarstwa i ceramiki; w latach 1922–1923 był dyrektorem tej szkoły[1][2][3].
Został pochowany na cmentarzu w Niepołomicach.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1924)[5]
Galeria prac[edytuj | edytuj kod]
Obraz „Pogrzeb” (olej na płótnie), ok. 1900
Kilim, ok. 1900
Portret matki, ok. 1900
Portret Feliksa Jasieńskiego, ok. 1901
Fotel z kompletu sypialnego, 1909, Muzeum Narodowe w Warszawie
Toaletka z kompletu sypialnego, 1909, Muzeum Narodowe w Warszawie
Dom własny w Krakowie, 1912
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d nowa Tichy Karol, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-12-03].
- ↑ a b c d Andrzej Szczerski, Karol Tichy, Culture.pl [dostęp 2021-12-03] (ang.).
- ↑ Poczet Rektorów, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie [dostęp 2021-12-03] (pol.).
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu rozwoju sztuki”.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 30.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- M. Wallis: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1974.
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, tom 11, s. 524, Warszawa 1968.
- Absolwenci i studenci École nationale supérieure des beaux-arts de Paris
- Ludzie urodzeni w Bursztynie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Polscy ceramicy
- Polscy malarze
- Polscy pedagodzy
- Polscy projektanci i twórcy mebli
- Urodzeni w 1871
- Zmarli w 1939
- Rektorzy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie