Antoni Wierzchowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Wierzchowski
Komisarz Straży Granicznej
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1896
Kiekrz

Data i miejsce śmierci

1940
Kalinin

Przebieg służby
Formacja

Armia Wielkopolska
Straż Graniczna

Główne wojny i bitwy

powstanie wielkopolskie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Antoni Wierzchowski (ur. 20 grudnia 1896 w Kiekrzu, zm. 1940 w Kalininie) – komisarz Straży Granicznej, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Jadwigi z Jasińskich. Powstaniec wielkopolski. Od 1 lipca 1921 roku w Straży Celnej, od 1922 roku w Straży Granicznej. Służył m.in. w Poznaniu i Gniewie. Od 1938 roku do września 1939 roku Zastępca Komendanta Inspektoratu Straży Granicznej w Kościerzynie.

W 1934, jako podporucznik rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Grudziądz. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VIII. Był wówczas w grupie oficerów „pełniących służbę w Straży Granicznej”[1].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku w Kalininie jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.

Awans pośmiertny[edytuj | edytuj kod]

26 października 2007 roku Antoni Wierzchowski został pośmiertnie awansowany na stopień nadkomisarza Straży Granicznej[2][3][4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 39, 999.
  2. Funkcjonariusze Straży Granicznej – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie polskieradio.pl [dostęp 2012-03-29]
  3. Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
  4. LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 128. [dostęp 2015-12-23]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]