Antonina Dunin-Sulgostowska
| Data i miejsce urodzenia |
1870 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
Antonina Dunin-Sulgostowska (Antonina Duninówna, Antonina Dunin[1]) (ur. 1870 w Andrzejówce k. Kamieńca Podolskiego, zm. 1940 w Radości[2]) – polska artystka, malarka, pastelistka, ilustratorka książek.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Antonina Dunin-Sulgostowska urodziła się w 1870 roku w Andrzejówce k. Kamieńca Podolskiego[2]. Studiowała w Warszawie i prawdopodobnie w Academie Julian w Paryżu. Przed 1896 rokiem dołączyła do artystycznego środowiska polskiego w Paryżu, gdzie działała w Kole Artystyczno-Literackim[1]
Wystawiała swoje prace na paryskich wystawach, zdobywając w 1901 roku nagrodę w konkursie malarskim, zorganizowanym przez Koło Artystyczno-Literackie w Paryżu.
Antonina Dunin-Sulgostowska prezentowała swoją twórczość również na wystawach organizowanych przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (w latach 1899, 1903, 1906–1907, 1909–1910, 1912–1913, 1925). W latach 1903–1914?[3] (1919?[2]) prowadziła wraz z Francuzką Cecylią Chalus Szkołę Dekoracyjno-Artystyczną dla kobiet. Trzyletni kurs[2] obejmował historię sztuki, prezentację bieżących kierunków rozwoju sztuki europejskiej, aranżację wnętrz, rzemiosło artystyczne, praktyczne i teoretyczne zajęcia z technik plastycznych. Prace uczestniczek kursów prezentowane były na zbiorowych lub własnych wystawach m.in. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (lata 1904, 1905, 1907, 1909), na Wystawie Przemysłu i Rolnictwa w Częstochowie (1909), w Salonie Artystycznym Feliksa Richlinga (1911–1914)[4].
Antonina Dunin-Sulgostowska organizowała również bezpłatne kursy niedzielne dla ubogich dzieci.
W czasie wojny polsko-bolszewickiej należała do Ochotniczej Legii Kobiet. Zmarła w 1940 roku w Radości[2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Antonina Dunin-Sulgostowska tworzyła portrety i pejzaże (technika olejna i pastel), rysunki, rzeźby i prace graficzne. Opracowywała również ilustracje do książek dla dzieci i podręczników[2]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej tworzyła patriotyczne plakaty.
Jej pastele i obrazy charakteryzowała delikatność, subtelność i symboliczne ujęcie tematu[5].
Przykłady prac:
- Portret siwej kobiety przed 1910 (reprodukowany w „Tygodniku Mód i Powieści” 1910, nr 2, s. 3)[6]
- Potok, po 1905, (reprodukowany w „Tygodniku Ilustrowanym” 1905, nr 37, s. 679)[7]
- Powrót, przed 1907 (reprodukowany w czasopiśmie „Świat”, 1907, nr 27, s. 5)
- Ilustracje do Małego Elementarza z 1920 roku[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Bobrowska-Jakubowska, E., „Artyści Polscy we Francji w latach 1890-1918”, Warszawa 2004.
- ↑ a b c d e f Romeyko-Hurko, M., Antonina Dunin-Sulgostowska, [w:] A. Grochala, J. Sikorska (red.), Mistrzowie pastelu, Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie, 2015, s. 158.
- ↑ Słownik Artystów Polskich i obcych w Polsce działających, Tom II, D-G, 1975.
- ↑ Przerwa techniczna | Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu [online], www.arthist.amu.edu.pl [dostęp 2019-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-03] (pol.).
- ↑ „Tygodnik Ilustrowany”, 1905, nr 37, s.679
- ↑ „Tygodnik Mód i Powieści” 1910, nr 2, s. 3
- ↑ „Tygodnik Ilustrowany” 1905, nr 37, s. 679.
- ↑ Brzezińska, R.M., Mały Elementarz, Warszawa 1920.